Αναμενόμενη όσον αφορά στο περιεχόμενο των προτάσεων και το ύφος των επιχειρημάτων και χωρίς να αναδείξει κάποιον σαφή «νικητή» υπήρξε η χθεσινή, πρώτη, τηλεοπτική αναμέτρηση των ηγετών των τεσσάρων μεγάλων κομμάτων του ισπανικού κοινοβουλίου στο κρατικό δίκτυο RTVE. Με τις σφυγμομετρήσεις να καταδεικνύουν ένα μεγάλο ποσοστό αναποφάσιστων, η ποιότητα της χθεσινής τηλεοπτικής αντιπαράθεσης δεν φαίνεται να λύνει τον γρίφο της ισπανικής πολιτικής και ούτε προοιωνίζεται κάτι διαφορετικό στη δεύτερη αποψινή τηλεμαχία στο δίκτυο Artesmedia.
Το τηλεοπτικό κοινό των ψηφοφόρων της 28ης Απριλίου δεν είδε κάποιον από τους τέσσερις ηγέτες, τον Σοσιαλιστή πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ, τον ηγέτη του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ) Πάβλο Κασάδο, τον πρόεδρο των Ciudadanos Άλβερτ Ριβέρα και τον γραμματέα των Podemos Πάβλο Ιγκλέσιας, να λένε κάτι διαφορετικό από το διατυπωμένο πρόγραμμα των κομμάτων τους.
Επίσης, οι πολιτικοί αρχηγοί δεν έβγαλαν κάποιον «άσο από το μανίκι τους», σχολιάζουν πολιτικοί αναλυτές. Απεναντίας, αναλώθηκαν σε γνωστές εκατέρωθεν κατηγορίες, που στη μακρά, άτυπη, προεκλογική εκστρατεία έχουν πλέον ξεπερασθεί.
Επιπλέον, όπως σημειώνει και ο σημερινός Τύπος στη χώρα, δεν έγινε σαφές και το μεγάλο διακύβευμα, που έχει προκύψει μετά τις δημοσκοπήσεις που ναι μεν φέρουν το PSOE του Σάντσεθ νικητή, αλλά ανήμπορο να σχηματίσει κυβέρνηση μόνο με τους «φυσικούς» συμμάχους του Podemos, και δείχνουν πιο εφικτή τη συνεργασία του με τους Ciudadanos. Ούτε ο Σάντσεθ έδωσε κάποιο δείγμα ότι μπορεί να συνεργασθεί με τον Ριβέρα, αλλά ούτε και ο Ριβέρα -πέρα από κάποιες νύξεις- δεσμεύθηκε πως οπωσδήποτε θα συνεργασθεί μετεκλογικά και με τον Κασάδο, ιδίως σε μία επανάληψη της περίπτωσης της Ανδαλουσίας και με τη συνδρομή του ακροδεξιού Vox.
Εκεί που διασταύρωσαν πιο έντονα τα ξίφη τους οι τέσσερις υποψήφιοι ήταν στα θέματα της βίας κατά των γυναικών και στην οικογένεια. Ο Σάντσεθ εξαπέλυσε επίθεση στον Κασάδο για τις υπερσυντηρητικές θέσεις που έχουν εκφράσει υποψήφιοί του, ενώ ο συντηρητικός υποψήφιος αντέτεινε πως «η καλύτερη προστασία μίας γυναίκας ενάντια στην κακοποίηση είναι να έχει εργασία» και αυτή και ο σύντροφός της. Ο Ριβέρα επανέλαβε τις επικρίσεις του για την εφεκτικότητα του Σάντσεθ να νομοθετήσει υπέρ της «ανάδοχης, ή επιβοηθούμενης κύησης» και υποσχέθηκε να νομοθετήσει για την προστασία «όλων» των οικογενειών.
Ωστόσο, το φλέγον θέμα όλης της αναμέτρησης υπήρξε η πολιτική για τις περιφέρειες και τις Αυτονομίες. Ενώ οι Σάντσεθ και Ιγκλέσιας, με διαφορετικούς τόνους, υπερασπίσθηκαν την ιδέα μίας «ενωμένης στη διαφορετικότητά της» Ισπανίας (ο πρώτος) και «πολυεθνικής» και «με λιγότερες προσβολές» (ο δεύτερος), οι Ριβέρα και Κασάδο σκλήρυναν τη στάση τους και στηλίτευσαν εξ ολοκλήρου την κάθε ιδέα «ανεξαρτησίας», όσων θέλουν «να διαλύσουν την Ισπανία», όπως επιχειρηματολόγησε ο Ριβέρα. Φυσικά, ο Σάντσεθ αρνείται να αποτρέψει οποιαδήποτε απαλλαγή των υπόδικων και κρατουμένων Καταλανών πολιτικών, ενώ ο Ιγκλέσιας υπογράμμισε πως το Καταλανικό δύναται να επιλυθεί μόνον μέσω της κατανόησης και του διαλόγου.
Αλλά στο θέμα της πολυαναμενόμενης μετεκλογικής σύγκλισης κομμάτων, ουδείς έγινε σοφότερος από τη χθεσινή αναμέτρηση. Ο Ιγκλέσιας έτεινε χείραν προς τον Σάντσεθ, ο οποίος τήρησε σιγή όσον αφορά σε μία πιθανή συνεργασία του με τον Ριβέρα και τους Ciudadanos. Αναφορικά με το δεύτερο αυτό ενδεχόμενο, ο Σάντσεθ επεσήμανε πως εάν επιστρέψει στο Μέγαρο της Μονκλόα, θέλει αυτό να γίνει με τη στήριξη «μίας ευρείας πλειοψηφίας». Στο σημείο αυτό, ο πρωθυπουργός εξέφρασε τη θλίψη του για την ισχνή προσπάθεια του Ριβέρα να δημιουργηθεί μία «υγειονομική ζώνη» κατά της Ακροδεξιάς, ενώ ο ηγέτης των Ciudadanos εξέφρασε τη μεταμέλειά του για το σύμφωνο στήριξης της κυβέρνησής του, που είχε ενώσει περιστασιακά τα δύο κόμματα το 2016.
Ο Ριβέρα πρότεινε συνεργασία στον Κασάδο, που όμως θα αποκλείει τους Βάσκους εθνικιστές του PNV, πρόταση που ο τελευταίος δήλωσε πως αποδέχεται -τη στιγμή που απαντούσε για τα σκάνδαλα.
