Καθώς ο αγωγός Nord Stream 2 έρχεται πιο κοντά στην ολοκλήρωση, οι πανικοβλημένοι επικριτές του ισχυρίζονται ότι θα βλάψει την Ουκρανία και θα αυξήσει την ενεργειακή εξάρτηση της Ε.Ε. έναντι της Ρωσίας.
Έπειτα από καθυστερήσεις ετών, την Τετάρτη η Δανία έδωσε τελικά την έγκριση για την κατασκευή ενός τμήματος του αγωγού στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της από την ακτή του Bornholm.
Με το τερματικό λήψης στη Γερμανία σε εξέλιξη, αυτό ανοίγει τον δρόμο για την ολοκλήρωση του αγωγού μέχρι το επόμενο έτος. «Αυτό είναι ένα γεωπολιτικό ζήτημα που ενισχύει τη Ρωσία και αποδυναμώνει την Ευρώπη» δήλωσε ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι σε συνέντευξη Τύπου με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ στο Κίεβο την Πέμπτη.
Ο αγωγός ενισχύει μεν την οικονομική θέση της Ρωσίας, ωστόσο θα συμβάλλει στην πολιτική αποδυνάμωση της Ουκρανίας.
Το Κίεβο, η Ουάσινγκτον, η Βαρσοβία και τα κράτη της Βαλτικής έχουν δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα για να σταματήσουν την κατασκευή του Nord Stream 2, προβάλλοντας διάφορα επιχειρήματα. Το πιο «αγαπημένο» είναι ότι ο αγωγός θα αυξήσει την εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο, ενώ στερεί επίσης την Ουκρανία από τα τέλη διέλευσης αξίας 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το πρόβλημα με αυτά τα δύο επιχειρήματα είναι ότι είναι αντιφατικά. Εάν η Ε.Ε. εξαντλήσει εξ ολοκλήρου το ρωσικό φυσικό αέριο -και το αντικαταστήσει, για παράδειγμα, με το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) των ΗΠΑ, γνωστό και ως «μόρια ελευθερίας»-, η Ουκρανία θα χάσει τα τέλη διέλευσης ούτως ή άλλως.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ δεν έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν 200 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως από τη Ρωσία. Ακόμα κι αν αυτό θα μπορούσε να γίνει, θα ήταν η αύξηση των τιμών που οι Ευρωπαίοι δεν θα μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά.
Δεύτερον, αν και η Ρωσία μειώνει σταδιακά την ποσότητα αερίου που αντλεί μέσω Ουκρανίας, εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει περίπου 87 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα το 2018.
Εκτός από τα 55 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα που αντλούνται κατά μέσο όρο μέσω του αγωγού Nord Stream. Ενώ το Nord Stream 2 θα μπορέσει να προσθέσει άλλα 55 δισεκατομμύρια, κλείνοντας τελείως τη βαλβίδα στο Κίεβο θα εξακολουθούσε να μειώνει τις εξαγωγές φυσικού αερίου της Μόσχας. Ο μόνος τρόπος αύξησης της «εξάρτησης» της Ευρώπης είναι εάν οι αγωγοί μέσω της Ουκρανίας συνεχίσουν να λειτουργούν με πλήρη παραγωγική ικανότητα – πράγμα που σημαίνει ότι το Κίεβο θα εισπράττει τέλη διέλευσης ούτως ή άλλως.
Βεβαίως, τα τέλη αυτά θα πρέπει να μειωθούν κάπως, καθώς η Ουκρανία θα χάσει το στραγγαλισμό της στις ρωσικές εξαγωγές φυσικού αερίου – που είναι η πραγματική καταγγελία του Κιέβου και της Ουάσινγκτον.
Με απλά λόγια, η δυνατότητα της Ρωσίας να παρακάμψει την Ουκρανία εάν χρειαστεί μειώνει σημαντικά τη γεωπολιτική της χρήση στην Ουάσινγκτον – και ενώ οι ΗΠΑ έχουν ξοδέψει δισεκατομμύρια για την εγκατάσταση και υποστήριξη των πελατειακών καθεστώτων στο Κίεβο όχι μία φορά, αλλά δύο φορές σε δέκα χρόνια.
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης
