Γιώργος Αρκουλής
Υπερβολικός κρίνεται ο…εορτασμός για την συμπλήρωση 33 χρόνων από τον τίτλο της εθνικής Ελλάδας στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του μπάσκετ με τον Γκάλη κλπ. Με τα κανάλια της κρατικής τηλεόρασης (που διαθέτουν αρχείο) να προσφέρουν αρκετές ώρες προγράμματος για ένα γεγονός, που έτσι κι’ αλλιώς οι φίλοι του αθλήματος θα το θυμούνται για πάντα, και μάλλον θα μελαγχολούν αφού δεν μπορούμε να το πλησιάσουμε πάλι. Κατά την γνώμη μου θα ήταν εύστοχη η «προσγείωση» της δημοσιογραφικής φροντίδας στο ΣΗΜΕΡΑ του αθλήματος, που βρίσκει τους Ελληνες μπασκετόφιλους να χαίρονται τις καλές εμφανίσεις του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο ΝΒΑ και τίποτα περισσότερο. Θέλω να πω ότι θα είχε πολύ περισσότερο ενδιαφέρον μια έρευνα για το που βαδίζει το ελληνικό μπάσκετ, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο –κυρίως- σε συλλογικό, αφού:
Ο Ολυμπιακός είναι άγνωστο αν και πότε θα επανέλθει στην Α1
Ο Παναθηναϊκός είναι άγνωστο πως θα του βγει η νέα περίοδος χωρίς την φροντίδα του Γιαννακόπουλου (και με τα καλόπαιδα της Θ13 ήδη σε εχθρικό κλίμα;)
Ο Ήφαιστος Λήμνου ανοίγει ένα περίεργο κεφάλαιο «ομάδων μιας χρήσης», αφού δεν θα πάρει μέρος τη νέα περίοδο, λόγω…κόπωσης του χρηματοδότη του!
Ο Πανιώνιος δίνει εικόνα διάλυσης και…
Η μοναδική ευχάριστη νότα είναι ο προβιβασμός στην Α1 του «Χαρίλαου Τρικούπη», ομάδας από την Αιτωλία, που φέρει την ονομασία του πρωθυπουργού του «Δυστυχώς επτωχεύσαμε»!
Ο γηραιός παράγων Γιώργος Βασιλακόπουλος, προσπαθεί όσο μπορεί να φέρει κάποιο άνεμο αισιοδοξίας και να «τρέξει» το άθλημα, αλλά λόγω ηλικίας δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα, αφού καραδοκούν οι κράμπες…
