Γιώργος Αρκουλής
Συμπαθητική ήταν –πριν από καιρό- η προσφορά από κυριακάτικη εφημερίδα της σειράς τόμων της καριέρας πρωταγωνιστών μας (κυρίως) του ελληνικού σινεμά, με Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Μάρθα Καραγιάννη κλπ. Δηλαδή μικρές βιογραφίες του δημιουργού κ. Μάκη Δελαπόρτα. Προφανώς αυτή η ενέργεια άρεσε στο αναγνωστικό κοινό, οπότε, ιδού η Καθημερινή της Κυριακής που άρχισε νέα προσφορά του εν λόγω συγγραφέα, αυτή τη φορά ανθολογώντας έξι σημαντικούς ηθοποιούς ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ, σειρά η οποία βαρύγδουπα διαφημίστηκε και ξεκίνησε, με προγραμματισμό έξι βιβλίων σημαντικών θεατρίνων μας, κάτω από τον γενικό τίτλο ΜΥΣΤΕΣ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ:
Κυβέλη
Μινωτής
Κοτοπούλη
Παξινού
Λαμπέτη
Χορν
Εντελώς υποκειμενικά, η επιλογή περιορίστηκε στους εν λόγω επαρκείς λειτουργούς της Τέχνης, όμως, συμπαθάτε με, πόσο θα ενοχλούσαν τους αντικομμουνιστές αναγνώστες της –υποτίθεται- αντικειμενικής εφημερίδας η επιλογή μερικών ακόμη εξαιρετικών ηθοποιών οι οποίοι σφράγισαν με τις ερμηνείες τους πάνω στο σανίδι εκπληκτικές παραστάσεις; Έχω κατά νου την Ελένη Παπαδάκη, η οποία, αν δεν «πέθαινε δύο φορές» κατά τον Μάνο Ελευθερίου, που αφιέρωσε βιβλίο για την άστοχη και άδικη δολοφονία της, Μια ηθοιποιό, που ίσως έκανε σκόνη τις τέσσερις κυρίες, που επιλέχτηκαν, αν δεν έφευγε πρόωρα από τη ζωή.
Πόσο θα ενοχλούσε ένα βιβλίο για τον Μάνο Κατράκη ή για τον Αλέκο Αλεξανδράκη; Προφανώς οι δύο αυτοί αριστεροί ηθοποιοί κόπηκαν επειδή δεν φωτογραφήθηκαν ποτέ με τον Καραμανλή Α’ , ή δεν πέρασαν ποτέ για απογευματινό τσάϊ από το γραφείο της Ελένης Βλάχου.
Αυτά. Και να υποθέσω ότι οι αναγνώστες δεν πρέπει να περιμένουν σε πιθανή προσεχή προσφορά (αν και όταν αποφασιστεί… για τους σημαντικούς της ποίησης) βιβλίο για τον Ρίτσο ή τον Βάρναλη. Το πολύ, μαζί με τους γνωστούς νομπελίστες, να προτιμηθεί και ο Νικηφόρος Βρεττάκος, τον οποίο «διεκδικούν» με πείσμα τόσο το Δεξιό κατεστημένο, όσο και η Αριστερή διανόηση αυτού του άτυχου τόπου…
