Γιώργος Αρκουλής
Ειλικρινά θα ήθελα να γνώριζα το σκεπτικό του (πιθανότατα) «μαθητευόμενου μάγου», στον οποίο έχουν εμπιστευτεί οι άνθρωποι του Ιβάν Σαββίδη τον προγραμματισμό των κινηματογραφικών ταινιών του Open. Ο άνθρωπος ή δεν είναι διαβασμένος σχετικά με την ποιότητα των φιλμ που διαχειρίζεται (κάτι που διορθώνεται σε μικρή σύσκεψη με ειδικούς) ή η εντολή την οποία υπηρετεί, θέλει τις ταινίες – χαβαλέ να προηγούνται του μοναδικού σημαντικού έργου της ημέρας, το οποίο «έστειλαν» για προβολή στις 2.45 ξημερώματα Κυριακής. Ταυτόχρονα, όταν προβάλεις νωρίς τον… «Παπατρέχα» και τους «Καταφερτζήδες», και ρίχνεις την κορυφαία ηθοποιό σήμερα στον κόσμο Μέριλ Στριπ (“Florence: φαλτσοσοπράνο») στην καρδιά της νύχτας, σημαίνει πως δεν υπολογίζεις τους τηλεθεατές σου. Εννοείται ότι το φιλμ της Στριπ (γυρισμένο το 2016), το οποίο χαρακτήρισε αριστούργημα ο Τύπος, κόστισε πολύ ακριβότερα στο κανάλι από τα λοιπά παμπάλαια έργα της ημέρας, που άλλωστε θεωρούνται χιλιοπαιγμένα, ακόμη και αν δεν πρωταγωνιστεί σε αυτά η…Αλίκη!
