Γιώργος Αρκουλής
Το καλύτερο (και δικαιότερο) σύστημα στη διοργάνωση του Κυπέλλου στο ποδόσφαιρο το έχει η Αγγλία. Αν κληρωθεί ο «μικρός» ή «μεσαίος» στην έδρα του με κάποιο από τα βαριά πυροβολικά της πρέμιερ λιγκ και νικήσει, προκρίθηκε. Με συνέπεια να βρίσκονται συχνά σε τελικό ομάδες του βεληνεκούς της Μίλγουολ, της Πρέστον, της Γουίμπλεντον, της Ντέρμπι, ακόμη και κλαμπ κατώτερης κατηγορίας. Όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο. Από κοντά το γερμανικό σύστημα, με μονά ματς, παράταση και έπειτα από ισόπαλο αποτέλεσμα πέναλτι. Έτσι, χθες η «μικρή» Χαϊντενχάιμ απέκλεισε 2-1 τη Λεβερκούζεν, ενώ η φορμαρισμένη και πανίσχυρη Μπορούσια έμεινε στο 3-3 στο Ντόρτμουντ με τη Βρέμη, για να αποκλειστεί στα πέναλτι 2-4.
Στην ψωροκώσταινα (γνωστών λοιπών στοιχείων), δυστυχώς, το Κύπελλο έχει σχεδιαστεί με βάση τις επιθυμίες και τα συμφέροντα των «μεγάλων», αφού διεξάγεται πρώτα σε ομίλους και στη συνέχεια σε διπλές αναμετρήσεις. Μιλάμε όχι για αβάντα ή αδικία, αλλά για πλήρεις παραστάσεις «τσίρκου», που βέβαια απομακρύνουν το κοινό από τις εξέδρες (και τα γραφεία στοιχημάτων). Αρκεί να υπογραμμίσω ότι ο ΠΑΟΚ κατέβηκε χθες στα στοιχήματα -λογικά- ως σούπερ φαβορί με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, ο προπονητής του έβαλε στο γήπεδο κάπου επτά αναπληρωματικούς και έχασε! Θα υπήρχε, άραγε, αυτή η στρεβλή εικόνα αν ο αγώνας ήταν μονός; Προφανώς όχι. Το ίδιο ισχύει για τη μαχητική ομάδα της Λαμίας, η οποία τα έδωσε όλα χθες στο γήπεδό της με τον Ολυμπιακό, έφερε ισοπαλία 3-3, αλλά μόνο με ένα θαύμα (που δεν γίνονται συχνά) θα καταφέρει να περάσει, μια και στο «Καραϊσκάκη» ο «Θρύλος» του Πειραιά θα… σοβαρευτεί και θα παίξει κομπλέ. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει στην Ιταλία, όπου το Κύπελλο είναι εντελώς αναξιόπιστο (πρόσφατα Φιορεντίνα-Ρόμα 7-0), ενώ και στην Ισπανία οι διπλές αναμετρήσεις ευνοούν σχεδόν πάντα τις κορυφαίες ομάδες σε βάρος των φουκαράδων.
* Άσχετο, αλλά δεν μπορώ να μη το σημειώσω. Αλίευσα στο Twitter παρατήρηση του εκλεκτού συναδέλφου Κώστα Μπετινάκη, με αφορμή άποψη που έπεσε στην αντίληψή του και διατύπωνε ότι «η μεγαλύτερη διάρκεια πολέμου των ΗΠΑ ήταν αυτή στο Αφγανιστάν». Ασφαλώς και δεν ήταν. Το «διόρθωσε» ο Κ.Μ. θυμίζοντας τον πόλεμο του ομοσπονδιακού στρατού των ΗΠΑ την 30ετία 1860 – 1890 που είχε ως αποτέλεσμα την εξολόθρευση των Απάτσι, των Τσεγιέν, των Νάβαχο και των Σιου. Έτσι για να γνωρίζουμε ότι η Ιστορία τιμωρεί τους… ανιστόρητους!
