Γιώργος Αρκουλής
Με ένα εξαιρετικής ευαισθησίας «ορεκτικό» συνοδεύεται η επανεκκίνηση των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων στην Αγγλία, αν και λίγο έλλειψε να κοστίσει τιμωρία στον εμπνευστή του. Να καταθέσω, λοιπόν, από αυτή την ταπεινή γωνιά, τον θαυμασμό μου στον διεθνή κυνηγό της Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ Μάρκους Ράσφορντ για την πρωτοβουλία του να μοιράσει φαγητό σε πλήθος παιδιών που το είχαν ανάγκη. Γιατί, όπως εξήγησε, ποτέ δεν ξέχασε στην νεανική του ηλικία να νοιώθει την ίδια πείνα, όπως αυτήν που αντιμετωπίζουν (και) τα σημερινά παιδιά.
Το γεγονός έχει ιδιαίτερη σημασία, με δεδομένο ότι η εποχή μας –κυρίως στην «μεγάλη χώρα» με τους πλανητάρχες, και τις δυναστείες «Ροκφέλερ», «Ρότσιλντ», «Κένεντυ» κλπ., φουντώνει πάλι ο ρατσισμός. Δηλαδή η πληγή που δεν λέει να κλείσει εδώ και αιώνες στις ΗΠΑ, την χώρα που άλλοτε πρόσφερε βάσιμες ελπίδες για καλυτέρευση συνθηκών της ζωής τους, σε πλήθος πεινασμένων από την Αφρική και τον ευρωπαϊκό Νότο που έφταναν στο νησί Ελις, σίγουροι για προώθησή τους στην ενδοχώρα και στο σταθερό μεροκάματο.
Ο Ράσφορντ είναι ένας από τους αρκετούς έγχρωμους Βρετανούς οι οποίοι αγωνίζονται με μεγάλη επιτυχία στα πρωταθλήματα της χώρας. Των οποίων οι παππούδες, μη ξεχνάμε, έχουν καταγραφεί στην εργατική ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου, ως οι αχθοφόροι του Τάμεση αλλά και των σιδηροδρομικών σταθμών του Λονδίνου και των άλλων μεγάλων πόλεων!
.jpg)
