Γιώργος Αρκουλής
Αναρωτιέμαι αν οι υπεύθυνοι για την πολυδιαφημισμένη Προστασία του Πολίτη και ο αρχηγός της αστυνόμευσης, ο επιτυχημένος όπως λένε Μιχάλης Χρυσοχοϊδης χρειάστηκε ποτέ να βρεθούν σε βαγόνια του μετρό και θα έπρεπε ν’ αλλάξουν γραμμή στο Σύνταγμα, όταν η Αστυνομία έχει εκδώσει εντολή να μη σταματούν οι συρμοί στον εν λόγω ΟΜΦΑΛΟ της Αττικό Μετρό ΑΕ. Προφανώς αυτό θα μπορούσε να προκύψει μόνο σε μια προχωρημένη δημοκρατικά χώρα της Δύσης (ή στο κομμάτι της φαντασίας μας, αφού το…αντίθετο ζει και βασιλεύει, όποτε προκύπτει πορεία για διάφορες αιτίες που δεν έχουν σημασία, μια και οι πορείες προς την Βουλή, αποτελούν μοναδικό δικαίωμα διαμαρτυρίας για όσα ζόρια τραβάει η ζωή μας. Χθες κατά τις έντεκα και είκοσι, αν μπαίνατε στον σταθμό της Αργυρούπολης με προορισμό τους Αμπελοκήπους, θα ζούσατε την απογοήτευση πλήθους επιβατών, με το που άκουσαν από τα μεγάφωνα του τραίνου πως στις εκτεκάμιση –με εντολή της Αστυνομίας- κλείνει ο σταθμός του Συντάγματος και οι συρμοί δεν θα σταματάνε. Οπότε δεν μπορούσες να συνεχίσεις τον προορισμό σου με την γραμμή 3. Που σημαίνει πως…τρέχα γύρευε αν είχες ραντεβού με γιατρό, ή αν είχες προγραμματίσει κάποια δουλειά. Άκουσα έναν γέροντα δίπλα μου να ψιθυρίζει μέσα από την μάσκα του (μόλις ανακοινώθηκε η ‘φασιστική’ ντιρεκτίβα) «@@@@ τα υπουργεία σας». Ταυτόχρονα, ο εντολέας συνε΄χιζε το μαρτύριο προτείνοντας από το μεγάφωνο λύσεις. Δηλαδή έξοδο στον σταθμό Ακρόπολη (προφανώς για στράτα στις αρχαιότητες) ή την Ομόνοια, όπου λειτουργεί ένα υπέροχο συντριβάνι…
Θυμάμαι κάποια προεκλογική υπόσχεση της Νέας Δημοκρατίας, πως θα λύσει το κυκλοφοριακό πρόβλημα των πολιτών –υπόγεια και…ανώγεια- όταν προκύπτουν πορείες που κλείνουν το κέντρο. Αστεία πράγματα. Αυτό θα μπορούσε να προκύψει μόνο αν η Βουλή «μετακομίσει» στα Τουρκοβούνια (και τα βασικά υπουργεία πέριξ του Συντάγματος, στις Κουκουβάουνες).
Κατά τα άλλα, για την επιστροφή από τους Αμπελοκήπους στην Αργυρούπολη, έπρεπε να κατεβείς Μέγαρο Μουσικής, να περιμένεις το λεωφορείο – κονσέρβα λόγω πολυκοσμίας Κηφισιά – Φάληρο, ώστε να στην στάση Φιξ να βγεις και να τρυπώσεις πάλι στο Μετρό, γραμμή 2. Με άλλα λόγια, μια διαδρομή (με τον σταθμό του Συντάγματος σε λειτουργία) δέκα- δώδεκα λεπτών, ολοκληρώθηκε (με τις καθιερωμένες καθυστερήσεις των συρμών) σε σχεδόν μία ώρα. Με αγανάκτηση, ορθοστασία, αποπνυκτική ατμόσφαιρα –όπως χθες που δεν λειτουργούσε ο κλιματισμός στο…αιωνόβιο λεωφορείο.
Κλείνω με μια ερώτηση προς τον καθ’ ύλιν Αρμόδιο (ή…Αριστογείτονα) του προβλήματος: Μα, γιατί κλείνει ο σταθμός του Συντάγματος; Μήπως επειδή φοβάται (ο αρμόδιος) τίποτα επεισόδια αν ο επιβάτης αλλάξει γραμμή ή –διάβολε- θελήσει να βγει στην Πλατεία Συντάγματος; Αν ναι, τότε θεωρεί τους πάντες εν δυνάμει (ή υποψήφιους) ταραξίες. Κι’ αυτό είναι που παραπέμπει στον «φασισμό». Βέβαια, αν υπήρχε λογική, θα μπορούσε το τρένο να σταματά στον σταθμό Σύνταγμα ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ Ν’ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ. Οι λοιποί επιβάτες, να εύρισκαν τις εξόδους με κατεβασμένα ρολά. Τόσο απλό, αλλά ιδού που οι υπεύθυνοι θεωρούν το Μετρό όχι ως ανάγκη του πολίτη αλλά ως «προληπτική ιατρική».
ΥΓ: Προφανώς λόγω της συνεχιζόμενης πανδημίας:
