Γιώργος Αρκουλής
Ξέρετε, μια παλιά φιλοσοφική διαπίστωση, απόλυτα επιβεβαιωμένη, αναφέρει ότι «ο άνθρωπος βάζει το μυαλό του να δουλέψει όταν νοιώθει τον κίνδυνο να πλησιάζει ή νοιώθει, γενικά, δυστυχής». Σωστό; Διότι, λέει η ταπεινότητά μου, όταν κάποιος δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα, τρώει, πίνει, χαλαρώνει και απλώνοντας την αρίδα του στο βάθος της πολυθρόνας, απολαμβάνει το… «Καφέ της χαράς» (στην τύχη ο τίτλος της εκπομπής…).
Το αναφέρω γιατί χθες έκανε τον γύρο του Διαδικτύου η πρόταση (με αίτημα συλλογής υπογραφών) τα χρήματα που προβλέπεται να δαπανηθούν για τις εκδηλώσεις εορτασμού των 200 χρόνων από την επανάσταση του ‘21 (και φυσικά την επανίδρυση του ελληνικού κράτους), να προσφερθούν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, που αυτές τις ημέρες δοκιμάζεται σκληρά (και ανταποκρίνεται με γενναιότητα όσον αφορά τους γιατρούς και τους νοσηλευτές).
Θα μου πείτε, η κυρία Αγγελοπούλου δήλωσε κατηγορηματικά πως όλα τα έξοδα θα τακτοποιηθούν αποκλειστικά από χορηγίες. Ωραιότατα. Πόσο δύσκολο θα είναι αυτές οι χορηγίες να δοθούν ΤΩΡΑ και μάλιστα αφορολόγητες από τους «έχοντες»;
* Κατά τα άλλα, με τόσες απαγορεύσεις στις επαφές μας, μπορεί να μη το λένε οι ειδικοί καθαρά, αλλά είναι βέβαιο ότι θα πρέπει να περιοριστούν οι ασπασμοί, ακόμη και μεταξύ φουλ ερωτευμένων, διότι απλά ‘δεν ξέρεις τι γίνεται’… Σε απλή δημοτική, φιλιά τέλος (μέχρι νεωτέρας…)
