Γιώργος Αρκουλής

(*Το άρθρο δεν αφορά στην ευρισκόμενη σε παρακμή Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου, αλλά σε μια άλλη καταδικασμένη δύναμη, που κατάντησε να γοητεύει μερικούς θορυβώδεις νεαρούς και πέραν αυτού το χάος).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

ΜΠΟΡΕΙ να μην έχει καταφέρει να «σταυρώσει» νίκη ως τώρα ο ιστορικός Εθνικός Σχιστού (εκεί υποσχέθηκε ότι θα ετοιμάσει ο δήμαρχος το μεγαλείο της έδρας του πειραϊκού συλλόγου εξασφαλίζοντάς του πλήρη έξωση από τον Πειραιά!), εντούτοις είδηση θα αποτελούσε το αντίθετο. Με το διοικητικό του σχήμα, τους «ασήμαντους» ποδοσφαιριστές, το μηδενικό ταμείο και τον ανύπαρκτο προγραμματισμό, θεωρείται τύχη βουνό που κατάφερε να συγκινήσει έναν «παράφρονα ήρωα» και εννοώ τον νέο προπονητή, ο οποίος άφησε την αποδεδειγμένα επιτυχημένη του θέση στον Πανιώνιο (όπου τα τελευταία χρόνια ανέδειξε πλήθος νεαρών ταλαντούχων) για το «τίποτα».

Επειδή διάβασα δήλωση του προπονητή μετά την καρπαζιά από τον Άγιο Ιερόθεο (βοήθειά μας!) που χαρακτήριζε περίπου ομαδάρα ό,τι έχει στα χέρια του, τού συνιστώ, όσο είναι καιρός να εγκαταλείψει το πόστο, πριν καταστρέψει την καριέρα του. Νέος άνθρωπος είναι!

Για την ιστορία, να θυμίσω ότι ο Εθνικός αποκλείστηκε στο Κύπελλο  από την Επισκοπή των Χανίων. Ξεκίνησε εντός έδρας με ήττα από τον Φωστήρα, πήγε στα Άνω Μερά της Μυκόνου, όπου πήρε ισοπαλία και την τρίτη αγωνιστική κάπου στο Περιστέρι, έχασε καθαρά (αν και… φαβορί) από τον τοπικό «Άγιο Ιερόθεο» (βοήθειά μας και πάλι!). Το παρήγορο είναι ότι η ομάδα σε αυτά τα τέσσερα παιχνίδια δεν έχει καταφέρει να σημειώσει γκολ. Που σημαίνει ότι θα τα επιτύχει «μαζεμένα». Άλλωστε, η ελπίδα αποβιώνει τελευταία (λένε όσοι ψάχνουν άλλοθι…).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Κλείνοντας, θέλω να μεταφέρω το παράπονο μερικών παλαιών φίλων εθνικών, οι οποίοι εξακολουθούν να πονάνε τη φανέλα. Το εξής: Πώς διάβολο καταφέρνουν τα Άνω Μερά και ο «Αγιος Ιερόθεος» να διαθέτουν περισσότερη τύχη από τον Εθνικό και οι δικοί μας να μην μπορούν να σηκώσουν κεφάλι; Προφανώς, δεν έχουν αντιληφθεί τη φιλοσοφία της πρυτανείας στελεχών που διοικούν το ποδοσφαιρικό τμήμα. Άνθρωποι οι οποίοι είναι δεμένοι με αλυσίδες στο «κατάστρωμα» του σκάφους, την ώρα που αυτό, έχοντας μη αναστρέψιμη κλίση,  βυθίζεται αργά αλλά σταθερά προς τον πυθμένα!

 

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης