Οι δρόμοι που επιλέγουν συνήθως οι Λαρισαίοι για να βρεθούν στο Φρούριο είναι συγκεκριμένοι. Ο ένας είναι από τον πεζόδρομο της Φιλελλήνων που είναι και ο κεντρικότερος δρόμος. Είτε κάποιος ανεβαίνει από την Κεντρική Πλατεία, είτε το κάνει ερχόμενος από την Γεωργιάδου.
Μια δεύτερη επιλογή είναι από στενάκι της Μητροπολίτου Διονυσίου. Βέβαια οι παλιότεροι θα την θυμούνται ως οδό Σκυλοσόφου όμως το όνομα έχει αλλάξει εδώ και πέντε χρόνια. Μια ακόμα επιλογή είναι από την πλευρά του Αγίου Αχιλλίου. Μπορεί να το κάνει από τα κεντρικά ή πλαϊνά σκαλοπάτια ή ακόμα και από το δρομάκι που υπάρχει και οδηγεί από την γέφυρα του Αλκαζάρ στο λόφο.
Υπάρχει όμως και μια επιλογή που είναι λιγάκι… κρυμμένη. Σχεδόν «μυστική». Πρόκειται για τα σκαλοπάτια που βρίσκονται στο χώρο του πάρκινγκ επί της οδού Γεωργιάδου. Από εκεί υπάρχουν σκαλοπάτια τα οποία οδηγούν στην άκρη της πλατείας Λαμπρούλη απέναντι ακριβώς από το καφενείο «Η γη» που βρίσκεται στην περιοχή. Είναι μια εύκολη και γρήγορη επιλογή. Ειδικά τώρα που δεν επιτρέπεται το παρκάρισμα επάνω στο λόφο.
Όπως αναφέρεται στον κόμβο «Οδυσσέας» του Υπουργείου Πολιτισμού σε κείμενο που επιμελήθηκαν οι αρχαιολόγοι: Σταυρούλα Σδρόλια (προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας) και Αννα Γιαλούρη, ο γνωστός σήμερα ως Λόφος του Φρουρίου Λάρισας αποτέλεσε θέση συνεχούς κατοίκησης και διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο σε όλες τις εποχές αφού είναι το μοναδικό ύψωμα που διαθέτει η πόλη της Λάρισας. Εδώ βρισκόταν στην αρχαία περίοδο η Ακρόπολη, σημαντικοί ναοί, καθώς και το αρχαίο θέατρο, που σώζεται μέχρι σήμερα. Στην ίδια θέση βρισκόταν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η ακρόπολη και το θρησκευτικό κέντρο της βυζαντινής πόλης, που είχε περιορισθεί σε έκταση, σε σχέση με την αρχαία.
Σε σωστικές ανασκαφές των τελευταίων χρόνων έχουν αποκαλυφθεί λείψανα της ιουστινιάνειας οχύρωσης που περιέκλειε μικρή έκταση γύρω από το λόφο. Τα σωζόμενα τμήματα βρίσκονται στις οδούς Λαπιθών και Aλ. Παπαναστασίου και στην Πλατεία Αγαμ. Μπλάνα.
Στην σημερινή ονομασία της περιοχής ως Φρούριο συνέβαλε το μπεζεστένι που χρησιμοποιήθηκε μέχρι τα τέλη του 19ου αι. ως οχυρό. Το μπεζεστένι κτίστηκε από τους Οθωμανούς στα τέλη του 15ου αι., στο κεντρικότερο σημείο του λόφου. Στα νότια του μπεζεστενίου βρίσκεται η παλαιοχριστιανική βασιλική του Αγίου Αχιλλίου, του πρώτου μητροπολίτη της πόλης. Στα ανατολικά του μπεζεστενίου και της παλαιοχριστιανικής βασιλικής αποκαλύφθηκε παλαιοχριστιανικό λουτρό και μεσοβυζαντινός ναός.
Η περιοχή του λόφου του Φρουρίου αποτελούσε τον Τρανό Μαχαλά, τη μοναδική ελληνική συνοικία στην πρώιμη Τουρκοκρατία, ενώ το υπόλοιπο τμήμα της πόλης είχε ερημωθεί και ανασυνοικίσθηκε από τους Οθωμανούς. Στις νότιες πλαγιές του λόφου αναπτύχθηκε η αγορά (τσαρσί), σε άμεση σχέση με το μπεζεστένι, ενώ στον ίδιο χώρο αναφέρεται στις πηγές και το παζάρι, χωρίς να είναι βέβαιο αν γινόταν από παλιά με τη μορφή που έφθασε έως τις μέρες μας.
Πηγή: larissanet.gr
