«Ναι μεν, αλλά» είπε το Συμβούλιο της Επικρατείας στις τρεις Αφγανές μητέρες που διαμαρτύρονται για την αναστολή υποβολής αιτήσεων ασύλου, μπλοκάροντας την επαναπροώθηση μόνο για δύο εξ αυτών και μάλιστα προσωρινά.
Έτσι σταματά προς το παρόν η διαδικασία για την επιστροφή στη χώρα τους των δύο εκ των τριών Αφγανών γυναικών που ζητούσαν να «παγώσει» η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με την οποία ανεστάλη από τις 2 Μαρτίου η διαδικασία αιτήσεων ασύλου. Και αυτό γιατί οι δύο γυναίκες κρίθηκε ότι «αποδεδειγμένα εμπίπτουν στην κατηγορία των κατά νόμο ευάλωτων προσώπων», καθώς η μία είναι έγκυος και η άλλη σε κατάσταση λοχείας.
Με το σκεπτικό αυτό, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Αθανάσιος Ράντος έκανε δεκτό μόνο το σκέλος της αίτησής τους για την έκδοση προσωρινής διαταγής προκειμένου να αποτραπεί προσωρινά σε αυτή τη φάση η «εξαναγκασμένη επιστροφή τους» στη χώρα τους.
Για την τρίτη μάλιστα εξ αυτών δεν έγινε ούτε εν μέρει δεκτό το σχετικό αίτημά της.
Και οι τρεις γυναίκες από το Αφγανιστάν είναι μητέρες, καθώς έχουν συνολικά 8 ανήλικα παιδιά, η ηλικία των οποίων είναι από ολίγων μηνών έως και 15 ετών. Με την προσφυγή τους στο ΣτΕ στρέφονταν κατά της επίμαχης Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου σε εφαρμογή της οποίας στερούνται του δικαιώματός να καταθέσουν στη χώρα μας αίτημα διεθνούς προστασίας ως μετανάστες-πρόσφυγες. Με το μέτρο αυτό αναστέλλεται για έναν μήνα (από 2.3.2020) η υποβολή αιτήσεων χορήγησης ασύλου από άτομα που εισέρχονται στη χώρα παράνομα τα οποία υποχρεούνται να επιστραφούν, χωρίς καταγραφή, στη χώρα προέλευσης ή καταγωγής τους.
Ειδικότερα, στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έχουν προσφύγει 3 Αφγανές, οι οποίες έχουν συνολικά 8 ανήλικα παιδιά, η ηλικία των οποίων είναι από ολίγων μηνών έως και 15 ετών, ενώ μια εξ αυτών είναι έγκυος και ζητούν να εκδοθεί προσωρινή διαταγή, απόφαση αναστολής και κύρια απόφαση κατά της εν λόγω ΠΝΠ.
Παρότι η κύρια προσφυγή έχει εισαχθεί στη μείζονα Ολομέλεια του ΣτΕ για να συζητηθεί στις 18 Σεπτεμβρίου 2020, εν τούτοις το σκεπτικό με το οποίο απορρίφθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του το αίτημα των τριών γυναικών, έχει νομικό ενδιαφέρον, ενώ εκτιμάται ότι θα αποτελέσει πρόκριμμα και για την τύχη τους στο μέλλον.
Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του ΣτΕ, απέρριψε το αίτημα αναστολής εκτελέσεως της από 2-3-2020 ΠΝΠ, «κατόπιν σταθμίσεως των επιτακτικών λόγων δημοσίου συμφέροντος που υπαγόρευσαν την έκδοσή της, αλλά και διότι η πράξη αυτή, κυρωθείσα ήδη με τυπικό νόμο (ν. 4681/2020) και δεν είναι πλέον, από τη φύση της, δεκτική αναστολής εκτελέσεως».
Όσον αφορά το αίτημα των τριών Αφγανών «να υποχρεωθεί η Διοίκηση να παραλάβει/καταγράψει τα αιτήματα ασύλου», ο κ. Ράντος έκρινε πως πρέπει να απορριφθεί γιατί: 1) η σχετική βλάβη την οποία επικαλούνται οι προσφεύγουσες στο ΣτΕ απορρέει ευθέως από τον νόμο και 2) η άρνηση παραλαβής, «ως αρνητική πράξη, δεν είναι δεκτική αναστολής εκτελέσεως»
Αντίθετα, ο κ. Ράντος διέταξε -ως κατάλληλο προσωρινό μέτρο- να επέχει η διοίκηση από την αναγκαστική επιστροφή στη χώρα από την οποία προήλθαν, τόσο της εγκυμονούσας Αφγανής, όσο και της δεύτερης, η οποία είναι σε κατάσταση λοχείας, μαζί με τα παιδιά τους, καθώς οι δύο αυτές γυναίκες «αποδεδειγμένα εμπίπτουν στην κατηγορία των κατά νόμο ευάλωτων προσώπων».
Οι τρεις Αφγανές υποστηρίζουν ότι η απαγόρευση υποβολής αιτήσεων χορήγησης ασύλου που επιβλήθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση, παραβιάζει τόσο τους διεθνείς και Ευρωπαϊκούς νομικούς κανόνες, όσο και το Σύνταγμα, που προστατεύουν τους πρόσφυγες και μετανάστες και ειδικότερα όταν η Ελλάδα είναι πρώτη χώρα υποδοχής των προσφύγων-μεταναστών.
Στο ΣτΕ προσέφυγε η νομική υπηρεσία του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, η οποία εκπροσωπεί τις Αφγανές γυναίκες και τα ανήλικα παιδιά τους, υποστηρίζοντας ότι η επίμαχη ΠΝΠ είναι αντίθετη στην Σύμβαση της Γενεύης, στο άρθρο 78 παράγραφος 3 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο Ελληνικό Σύνταγμα και στην αρχή της επαναπροώθησης προσφύγων και μεταναστών.
Το κείμενο της προσωρινή διαταγής του κ. Ράντου έχει ως εξής:
Δέχεται εν μέρει.
Απορρίπτει το αίτημα αναστολής εκτελέσεως της από 2-3-2020 πράξης νομοθετικού περιεχομένου, κατόπιν σταθμίσεως των επιτακτικών λόγων δημοσίου συμφέροντος που υπαγόρευσαν την έκδοσή της, αλλά και διότι η πράξη αυτή, κυρωθείσα ήδη με τυπικό νόμο (ν. 4681/2020), δεν είναι πλέον, από τη φύση της, δεκτική αναστολής εκτελέσεως. Άλλωστε, οι προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως δεν παρίστανται, πάντως, ως προδήλως βάσιμοι.
Απορρίπτει το αίτημα να υποχρεωθεί η Διοίκηση να παραλάβει/καταγράψει τα αιτήματα ασύλου, διότι η σχετική βλάβη απορρέει ευθέως από το νόμο, αλλά και διότι η άρνηση παραλαβής, ως αρνητική πράξη, δεν είναι δεκτική αναστολής εκτελέσεως.
Διατάσσει, ως κατάλληλο προσωρινό μέτρο, να απόσχει η Διοίκηση από την εξαναγκασμένη επιστροφή των 2ης και 3ης εκ των αιτουσών που αποδεδειγμένα εμπίπτουν στην κατηγορία των κατά νόμο ευάλωτων προσώπων (εγκυμονούσα, τελούσα σε κατάσταση λοχείας).
Απορρίπτει την αίτηση κατά τα λοιπά.
