Παράθυρο για τη νομιμοποίηση χιλιάδων κατοικιών που οικοδομήθηκαν σε περιοχές όπου στο παρελθόν υπήρχαν δάση ανοίγει το Υπουργείο Περιβάλλοντος, με απόφασή του για «πάγωμα» των κατεδαφίσεων μέχρι την κύρωση δασικών χαρτών. Ωστόσο, προειδοποιεί ότι δεν θα υπάρξει καμία ανοχή για οικοδομές που βρίσκονται σε ρέματα ή στον αιγιαλό.
«Είναι δεδομένο ότι κάποιες περιοχές θα βρεθούν εντός δάσους. Σε άλλες θα χρειαστεί να προχωρήσουμε σε ρυμοτόμηση θεσπίζοντας ορισμένα περιβαλλοντικά ισοδύναμα» τόνισε o αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Γιάννης Τσιρώνης
«Παγώνουν» οι αποφάσεις για κατεδαφίσεις
Ουσιαστικά, η λύση που εξετάζεται είναι να οριστεί εισφορά σε γη και χρήματα για αναδάσωση ίσης έκτασης στην ίδια περιοχή, πρόσθεσε ο κ. Τσιρώνης, ενώ ερωτηθείς για το τι θα γίνει με αυθαίρετα που έχουν ήδη κριθεί κατεδαφιστέα είπε: «Αυτό ισχύει με την ισχύουσα νομοθεσία. Ενδεχομένως η καινούργια νομοθεσία να ορίζει ότι μια περιοχή μπορεί να χάνει τον δασικό της χαρακτήρα. Αν αρθεί ο δασικός χαρακτήρας, αίρεται και η πράξη κατεδάφισης. Σε κάθε περίπτωση, θα ληφθεί υπ’ όψιν η συνολική εικόνα μιας περιοχής, καθώς μπορεί να υπάρχουν τελεσίδικες αποφάσεις κατεδάφισης για πέντε ακίνητα, αλλά να υπάρχουν δίπλα ή χιαστί ή όμορα πολλά άλλα που άλλαξαν χαρακτήρα».
Παράθυρο για τη νομιμοποίηση χιλιάδων κατοικιών που οικοδομήθηκαν μέσα σε περιοχές όπου στο παρελθόν υπήρχαν δάση ανοίγει το Υπουργείο ΠεριβάλλοντοςΩστόσο, ο κ. Τσιρώνης έριξε το… μπαλάκι της τελικής απόφασης για τα κατεδαφιστέα στο Υπουργείο Εσωτερικών, επισημαίνοντας ότι «η ιεράρχηση είναι δικό τους ζήτημα». Επιπλέον, διεμήνυσε ότι «η Πολιτεία θα είναι αυστηρή στις περιπτώσεις αυθαιρέτων που βρίσκονται στον αιγιαλό ή ρέματα».
Εκτιμάται πως το 25,5% της ελληνικής επικράτειας καλύπτεται από δάση. Την ίδια στιγμή, όμως, η κύρωση των δασικών χαρτών, δηλαδή το στάδιο όπου το υλικό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον χαρακτηρισμό κατοικιών ως «αυθαίρετων», δεν υπερβαίνει το 1%. Οικολόγοι και περιβαλλοντικές οργανώσεις αποδίδουν τις πολύχρονες καθυστερήσεις στην ανάγκη διατήρησης μιας «ρευστής» κατάστασης που οδηγεί σε αποχαρακτηρισμό ολόκληρων δασικών περιοχών προς όφελος της οικοδομής.
