Αποζημίωση ύψους 410.000 ευρώ θα πρέπει να καταβάλει, ύστερα από 10 χρόνια, το ελληνικό δημόσιο στην οικογένεια 25χρονου που έπεσε νεκρός από σφαίρες αστυνομικών, επειδή βρέθηκε τη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο… Ο 25χρονος πατέρας ενός παιδιού, ηλικίας τότε δύο ετών ο οποίος εργαζόταν ως υδραυλικός, έχασε τη ζωή του, το Φεβρουάριο του 2010, στο Βύρωνα, την ώρα που φόρτωνε τα εργαλεία του, όταν γύρω του άρχισαν να πέφτουν «βροχή» οι σφαίρες, κατά τη διάρκεια συμπλοκής αστυνομικών με Αλβανό δραπέτη των φυλακών Λάρισας και συνεργό του.
Ο άτυχος 25χρονος με καταγωγή από την Αλβανία, Νίκολα Τόντι, βρισκόταν έξω από αποθήκη υδραυλικών για να πάρει υλικά όταν σταμάτησε, δίπλα από το φορτηγό του, το αυτοκίνητο του καταζητούμενου δραπέτη. Βλέποντας πως ήταν εγκλωβισμένος από τους αστυνομικούς, προσπάθησε μαζί με το συνεργό του να διαφύγει πεζός, πυροβολώντας σε βάρος τους και ρίχνοντας χειροβομβίδες. Οι αστυνομικοί άρχισαν να τους πυροβολούν με αποτέλεσμα τέσσερις σφαίρες να βρουν τον 25χρονο υδραυλικό. Η αιτία θανάτου ήταν «τραύματα κεφαλής, θώρακος, κοιλίας και λεκάνης δια βλημάτων πυροβόλου όπλου».
Σε φυλάκιση ενός έτους, με τριετή αναστολή, για ανθρωποκτονία από αμέλεια, καταδικάστηκαν από τα ποινικά δικαστήρια δύο αστυνομικοί που κρίθηκαν ένοχοι γιατί δεν έλεγξαν εάν υπήρχε κίνδυνος για την ασφάλεια των πολιτών από την ανταλλαγή πυροβολισμών.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών επιδίκασε, εντόκως προς 6%, από την επίδοση της αγωγής, στη σύζυγο του 25χρονου, ποσό 100.000 ευρώ, στο ανήλικο τέκνο του για «τον ψυχικό πόνο τον οποίο θα δοκιμάσει στο μέλλον από την έλλειψη της παρουσίας του πατέρα του κατά τα διάφορα στάδια της ζωής του, όταν ωριμάσει ψυχοσωματικά και σχηματίσει συναισθηματικό κόσμο, αλλά και από το επιβαρυμένο συναισθηματικά οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει», ποσό 80.000 ευρώ ενώ στους γονείς του θύματος αποζημίωση 80.000 ευρώ, στην αδελφή του, ποσό 50.000 ευρώ και στους γονείς της συζύγου του 20.000 ευρώ.
Το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε έφεση στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών κατά της πρωτόδικης απόφασης, υποστηρίζοντας, μεταξύ των άλλων, ότι παραβιάζεται η συνταγματική αρχής της αναλογικότητας, χαρακτηρίζοντας τα ποσά των αποζημιώσεων που επιδικάστηκαν ως υπερβολικά. Επικαλέστηκε δε το γεγονός ότι η ΕΛ.ΑΣ. απασχόλησε την χήρα σύζυγο του θύματος ως τραπεζοκόμο στην Λέσχη της, για περίπου δυο χρόνια αλλά και το ότι η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, δεν αντέχει την επιδίκαση παρόμοιων ποσών ως αποζημιώσεις. Στην έφεση γινόταν δε λόγο και για συνυπαιτιότητα κατά 95% του θύματος!
Το Εφετείο απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του Δημοσίου και επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση. «Μετά από δέκα χρόνια δικαιώθηκε η οικογένεια του θύματος στα Ποινικά και Διοικητικά Δικαστήρια. Κάνουμε δημόσια έκκληση στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και στον αρμόδιο υπουργό να μην δώσει εντολή για κατάθεση αναίρεσης, που το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει, θα είναι να καθυστερήσει η δικαστική αποζημίωση στην τραγική οικογένεια. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που η Πολιτεία έδειξε ευαισθησία σε ανάλογες δραματικές υποθέσεις», δήλωσαν οι συνήγοροι της οικογένειας του θύματος, Μιχ. Δημητρακόπουλος και Κυριακή Μακρή.
