Αποζημίωση ύψους 700.000 ευρώ πρέπει να καταβάλει το ελληνικό Δημόσιο στους συγγενείς του ενός εκ των πέντε στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους από ηλεκτροπληξία, την ώρα που προσπαθούσαν να υψώσουν τον ιστό της σημαίας στο φυλάκιο «Μανίτσας» όπου υπηρετούσαν, στην Κορνοφωλιά του Έβρου.
Αποζημίωση ύψους 700.000 ευρώ πρέπει να καταβάλει το ελληνικό Δημόσιο στους συγγενείς του ενός εκ των πέντε στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους από ηλεκτροπληξία στον Έβρο
Και αυτό γιατί η βάση του ιστού βρισκόταν πολύ κοντά στα ηλεκτροφόρα καλώδια της ΔΕΗ και ως εκ τούτου δεν είχαν ληφθεί οι απαραίτητες προφυλάξεις ασφαλείας.
Το χρονικό της τραγωδίας
Το τραγικό συμβάν εκτυλίχθηκε στις 6 Απριλίου του 2004. Ο 20χρονος στρατιώτης Πεζικού Τ.Α. πήρε εντολή μαζί με άλλους 6 οπλίτες να ανυψώσουν με τα χέρια τον μεταλλικό ιστό της σημαίας, ύψους 7,87 μέτρων και βάρους 34 κιλών, στο φυλάκιο «Μανίτσας» στην Κορνοφωλιά (641 ΕΤΠ).
Οι φαντάροι σήκωσαν τον ιστό, όταν στην περιοχή έπνεαν δυνατοί άνεμοι, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να τον συγκρατήσουν και να έρθει σε επαφή με τα γυμνά (χωρίς μονωτική κάλυψη) καλώδια του ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ που περνούσαν πάνω από το φυλάκιο και είχαν τάση 20.000 V. Πέντε από τους επτά στρατιώτες έπαθαν ηλεκτροπληξία και σκοτώθηκαν ακαριαία. Οι άλλοι δύο τραυματίστηκαν ελαφρά.
Για το περιστατικό διενεργήθηκε Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ), από την οποία προέκυψε ότι οι οπλίτες δεν έφεραν καμία ευθύνη. Πειθαρχικές ευθύνες προέκυψαν για:
- τον διοικητή της 7ης Μ/Κ Ταξιαρχίας, καθώς δεν μερίμνησε για τον έγκαιρο εντοπισμό του κινδύνου και την αποτροπή του
- τον διοικητή του 641 ΕΤΠ, γιατί δεν εισηγήθηκε την απομάκρυνση των αγωγών ηλεκτρικού ρεύματος και δεν φρόντισε για την ασφαλή μεταφορά του ιστού της σημαίας και
- τον διοικητή του 1ου Λόχου Προκαλύψεως, καθώς δεν έδωσε σαφείς οδηγίες για τη μετακίνηση του ιστού και δεν επέβλεψε την εκτέλεση της διαδικασίας.
Το ελληνικό Δημόσιο υποστήριξε από τη μεριά του ότι το δυστύχημα οφείλεται στην έλλειψη της προσήκουσας προσοχής, σύνεσης και επιμέλειας των φαντάρων, οι οποίοι δεν εκτίμησαν τον προφανή κίνδυνο που εγκυμονούσε το βάρος του ιστού σε συνδυασμό με τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Οι ισχυρισμοί ωστόσο αυτοί δεν έγιναν δεκτοί από το Διοικητικό Εφετείο, το οποίο έλαβε υπ’ όψιν «τις τραγικές συνθήκες του δυστυχήματος και τον φριχτό θάνατο του Τ.Α.», την ηλικία του, την προσωπικότητά του, την αποκλειστική ευθύνη του Δημοσίου, την ανυπαρξία ευθύνης του άτυχου φαντάρου και την οικογενειακή του κατάσταση.
Επιπλέον, έκρινε ότι το ποσό που επιδικάστηκε, το οποίο αποβλέπει «στην κατά το δυνατόν, ηθική παρηγοριά και ψυχική ανακούφιση των μελών της οικογένειας του θανόντος, προκειμένου να αισθανθούν ελαφρότερη την ψυχική οδύνη που τους προκλήθηκε, είναι εύλογο».
