Γράφει ο Γιάννης Πετρόχειλος

Είναι αρκετός καιρός τώρα που σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο θα εντάξω τους απλούς καθημερινούς Το τσακάλι αυτής της Τετάρτης είναι ο Βαγγέλης Τσίντζαςαναβάτες στον κόσμο της ενημέρωσης. Άλλωστε όλα για εκείνους γίνονται, άρα γιατί να μην έχουν λόγο και εκείνοι.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Σε αυτήν τη στήλη λοιπόν θα βρίσκουμε έναν από εσάς που οδηγείτε τη μοτοσικλέτα σας καθημερινά ή εκείνους που βγαίνετε γρήγορες βόλτες στα Σαββατοκύριακα ή εσάς που γυρίζετε τον κόσμο με δίκυκλο και θα μας μιλάτε για όλα αυτά που σας έχει προσφέρει η μοτοσικλέτα, αλλά και για τις δύσκολες στιγμές στη συμβίωση με τους δύο τροχούς.

Σε κάποιο βουνό της Ελλάδας με το enduro του και σίγουρα καλή παρέα...

Ο ρομαντικός, Βαγγέλης Τσίντζας

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τον Βαγγέλη τον γνώρισα σε ένα κατάστημα της Hellinmoto πολλά χρόνια πριν και αμέσως η ζεστασιά στη φωνή του με κέρδισε. Ο άνθρωπος με “την απίστευτη ευγένεια” όπως συνήθιζα και συνηθίζω να λέω, είναι ένα υπόδειγμα μοτοσικλετιστή. Έχει φάει με το… κουτάλι τους δύο τροχούς έχοντας περάσει σχεδόν από όλα τα πόστα, κάνοντας το αγαπημένο του χόμπι, δουλειά.

Ο Βαγγέλης μένει στη Νέα Φιλαδέλφεια μαζί με την καλή του, συνεχίζει να ονειρεύεται σαν έφηβος και οδηγεί Γνωριστήκαμε στο κατάστημα της Hellinmoto στην Πλαταιών… χρόνια πριν!με την παρέα του για να διασκεδάσει. Αυτό είναι κάτι ιδιαίτερο που έχει κατακτήσει ο Βαγγέλης και καλό είναι να γίνει παράδειγμα για πολλούς. Έχει καταφέρει δηλαδή να διασκεδάζει στη σέλα της μοτοσικλέτας του είτε πηγαίνοντας από το σπίτι στη δουλειά του με το Piaggio Beverly, είτε ανεβαίνοντας στο βουνό με το enduro, είτε ταξιδεύοντας στις Άλπεις, είτε στρίβοντας με όλα στις Σέρρες. Αυτό νομίζω λέγεται αγάπη για τη μοτοσικλέτα.

Ο Βαγγέλης, αφού πέρασε πολλά καλά χρόνια δουλεύοντας με μοτοσικλέτες της Ducati και της KTM, αποφάσισε να κάνει τη δική του επαγγελματική προσπάθεια. Εδώ και τέσσερα χρόνια έχει τη δική του επιχείρηση με αξεσουάρ και ανταλλακτικά μοτοσικλετών εκτός δρόμου στο Ν. Ηράκλειο, τη 4ACES. Μέσα από τη 4ACES συνεχίζει να εμπνέει χιλιάδες μοτοσικλετιστές, να τους συμβουλεύει και φυσικά να δίνει στον κόσμο των δύο τροχών αυτήν την ευγενική, ρομαντική και θερμή ματιά που μόνο σε εκείνον έχω βρει. Τώρα που γράφω αυτές τις αράδες σκέφτομαι ότι είμαι τυχερός που έπεσα πάνω στον Βαγγέλη Τζίντζα εκείνο τον χειμώνα του 2009.

Ταυτότητα τσακαλιού Νο12.

Ας δούμε τι έχει να μας πει ο Βαγγέλης

Η καλύτερη μοτοσικλέτα που είχα ποτέ ήταν… Περάσαν πολλές, όλες καλές, όλες δικές μου, επιλογές Honda CBR1100XX και Ducati Multistrada 1000S οι αγαπημένες του…μου. Αλλά αν επιμένεις, θα σου πω ποια θα ξαναγόραζα. Το ΧΧ στα νιάτα του, ήταν το δικό μου, το μικρό μου StarTrek. Ο Πανούτσος αν θυμάμαι καλά είχε γράψει για το 1000: “Αγάπη μου αν σήμερα είναι Τρίτη, αυτό πρέπει να είναι το Βέλγιο” και ρε man, το έχω ζήσει αυτό. Κατάπινε τα χιλιόμετρα σαν στραγάλια. Δεν ξέραμε αν μπαίναμε στην Αυστρία ή αν βγαίναμε. Ακόμα και σήμερα το ψιλοζαχαρώνω, να πάρω ένα, να με “ταξιδεύει”.

Αλλά και ένα Duco θα τον έπαιρνα πάλι ρε φίλε. Multi 1000S, ντελικάτο. Και ψένει και τεγκανίζει και μαγκιρεύει. Μέγαρο – δουλειά – διβάλιτσο. Χωρίς ηλεκτρονικά και βοηθητικές, αν είναι να πέσεις, πέσε ένδοξα. Το πήρα κόκκινο και αβάφτιστο, αν ήταν μαύρο θα το φώναζα Μπούκουρα, έκανε πολλές κηδείες.

Η πιο απολαυστική διαδρομή που έχω κάνει ποτέ είναι… Kesselberg στο Kochel. Μη σε κουράζω, ψάξε το στο γιουτιούμπ. Βέβαια, παίζει δυνατά και η ανέβα του Stelvio, του GrossGlockner, του Furka Pass και στην ουσία όλα τα passa των Άλπειων. Αντίστοιχο passo στην Ελλάδα ο Μπάρος (από Περτούλι για Καλαρρύτες ή τούμπα) αλλά με λιγότερο grip. Χωμάτινη θα έβαζα την εξαιρετική Ευρυτανία και, και, και… Ω Ελλαδάρα!

Στο κατάστημα του Βαγγέλη θα βρεις ότι χρειάζεσαι για τη μοτοσικλέτα εκτός δρόμου σου

Το καλύτερο συνεργείο που έχω πάει είναι… Παγίδα ερώτηση έτσι; Άντε, όλοι καλοί, αλλά το καλύτερο συνεργείο είναι αυτό που δεν έχω πάει ακόμα.

Το καλύτερο κατάστημα εξοπλισμού/αξεσουάρ που επισκέφτηκα είναι… Κατάστημα στην Ελλάδα, μάλλον Moto Market. Έχουν οργάνωση. Το νέο στη Θησέως είναι ωραίο. Και τα παιδιά στον Τζωρτζόπουλο στην Καλλιρρόης 41, φιλικοί, σωστοί, βοηθάνε.

Η μάρκα ελαστικών που προτιμώ είναι… Ως χωμάτινος συμπαθώ τα Dunlop. Αυτά δεν ξέρω αν με συμπαθούν.

Η μοτοσικλέτα για μένα είναι… Η ζωή μου.

Η μεγαλύτερη τρέλα που έχω κάνει είναι… Μέσα Δεκέμβρη του ’91 (μάλλον) ξεκινήσαμε βράδυ με ψόφο να προλάβουμε ένα παρτάκι φίλων στη Θεσσαλονίκη. Μας τελείωσαν τα ρουλεμάν του εμπρός τροχού του FZR μου έξω από την Αρκίτσα, πατέντα και συνεχίσαμε. Έσπασε το κλειδί του GPz του Πάνου μέσα στην τάπα του ρεζερβουάρ σε βενζινάδικο στη Στυλίδα. Δεν είχαμε δεύτερο, ξεχαρβαλώσαμε διακόπτη/τάπα και συνεχίσαμε.

Στη Λ. Ηρακλείου 485 θα συναντήσεις τον Κο Τσίντζα ο οποίος με χαρά θα σε κεράσει ένα καφεδάκι...

Μας έπιασε βροχή – χιονόνερο στα Τέμπη, δεν είχαμε πάρει αδιάβροχα, μιλάμε για μούντζα αλλά συνεχίσαμε. Μας βρήκε το ξημέρωμα σε ένα ξενυχτάδικο νταλίκα – στέκι έξω από το Λιτόχωρο με μια γίδα αγκαλιά (σούπα ρε), το πάρτι τέλειωνε αλλά εμείς εκεί, το χαλβά μας, συνεχίσαμε. Φτάσαμε Τσιμισκή με πρωινή λιακάδα, παπαριασμένοι, με ένα χαρτάκι με μια μουτζούρα μέσα, ήταν το τηλέφωνο του σπιτιού που πηγαίναμε, πλύθηκε από τη βροχή και δε φαινότανε Θεός. Πώς θα το βρίσκαμε δεν ξέρω αλλά τι τα θες;

Φορτώσαμε τρίγωνα από τον Ελενίδη και τα τρώγαμε στην επιστροφή. Κοιμόμουν 2 μέρες με 40 πυρετό. Το κράνος και ο εξοπλισμός τον έχουν σώσει από τα χειρότερα… μην τα ξεχνάτε ποτέ!Έγινα θερμοσίφωνας. Άμα θες τέτοιες εξυπνάδες, μην πω τίποτε άλλο, έχω κάνει πολλές.

Το αγαπημένο μου αυτοκίνητο είναι… Όλα τα αμάξια καλά είναι αν έχουν κοτσαδούρα και χωράνε τα κράνη, οι μπότες, οι θώρακες, οι κιθάρες, ο σκύλος μου και το sleeping bag ανοιχτό. Wagon. Α! Και να “κρατάνε”.

Η συμβουλή μου για νέους μοτοσικλετιστές είναι… Σίγουρα δεν έχω πάει Τζάνειο και Θριάσιο, τα άλλα λίγο πολύ τα ξέρω. Και μερικά εκτός Αθηνών. Το μόνο που δεν καλοθυμάμαι μπαίνοντας, ήταν των Σερρών. Το είδα όμως βγαίνοντας, καλό ήταν, μεγάλο. Εμένα με είχανε στον 1ο όροφο, δε φαινόταν το δωμάτιο από κει που στεκόμουν. Τελικά, ήρθε ο Γιώργος να με πάρει με ένα Focus χίλια οκτακόσια. Ασημί νομίζω. Στα πόδια μου, μου ακούμπησαν κάτι ρούχα, μια φόρμα φιτίλια και το ολοκαίνουριο Shoei μου, το Shoei μου, τρελάθηκα, να έβλεπες πως είχε γίνει…

 

Σε κάποιο track day στις Σέρρες με ένα Ducati 749 ή 999...

Το 4ACES στο Ν. Ηράκλειο!

Λάφυρο από κάποιο KTM Six Days...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Τα τσακάλια της Τετάρτης || Σάββας Παρλιάρος «Ο χαρισματικός»

Τα τσακάλια της Τετάρτης || Ελένη Αλεξοπούλου «Η αιώνια έφηβη»

Τα τσακάλια της Τετάρτης || Γιώργος Αλεξίου «Το πειραχτήρι»

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης