Στην χώρα μας εδώ και χρόνια (εξ)ασκείται η φιλοσοφία της Ναπολεόντειας πολιτικής: Όπως ο Βοναπάρτης, έτσι κι οι δικοί μας, δεν υποχωρούν, δεν ανακαλούν, δεν παραδέχονται τα λάθη τους. Είναι αλήθεια πως βιώνουμε στιγμές, μέρες και νύχτες τραγικές. Κάτω από την ομπρέλα του πανικού για τον covid 19 , πλέουμε σε νερά αχαρτογράφητα. Τα οποία όταν κι εφόσον γαληνέψουν, θα βρισκόμαστε με άλλα προβλήματα: Αν όχι προσβεβλημένοι από τον ιό, μετά βεβαιότητας νοσούντες από οικονομικά αδιέξοδα, ανεργία, ύφεση, κοινωνικό αναβρασμό, ακρωτηριασμένη παιδεία, ανασφάλεια και φόβο.
Όσο για την πρόσκληση του εμβολιασμού, θυμίζει εν πολλοίς το διάγγελμα –προτροπή του Αβραάμ Λίνκολν «Γίνε κι εσύ πατριώτης», ώστε να κατατασσόταν ο ανδρικός πληθυσμός στον εμφύλιο Βορείων- Νοτίων το 1860. Κάτι τέτοιο συμβαίνει. Δεν είμαι , μήτε υπήρξα συνωμοσιολογος. Μα τούτη η τηλεοπτική πασαρέλα επωνύμων με το σλόγκαν: «Έκανα και γω εμβόλιο, κάνε κι εσύ», είναι τουλάχιστον άκομψη επικοινωνιακά.
Σα να έρχεται η οικοδέσποινα σε ρεβεγιόν και να της αρνείσαι ευγενικά το γλυκάκι που θα σε τρατάρει. Αν σου πει: «Εκεί δίπλα σας βρίσκονται τα σοκολατάκια, πάρτε όποτε κι αν θέλετε», υπάρχει η πιθανότητα να γευθείς ένα. Αν , από την άλλη, προστάξει: «Άνοιξε ρε το στόμα σου και φάτο ΤΩΡΑ», θα τρέξεις σαν κυνηγημένος με την απορία τι της έχει κάνει για να θέλει να σε….δηλητηριάσει.
Κατά τα άλλα ζούμε σε μια ευχάριστη οικογενειακή ατμόσφαιρα. Μέτρων που αναστέλλονται για να επιβληθούν ξανά, μαγαζάκια που ανοίγουν και κλείνουν με ταχύτητα συναρμολογούμενων Lego , άδειες (σε κυνήγι και ψάρεμα) που δίδονται για να ανακληθούν σε τέσσερις μέρες, ενώ η ψυχολογία οδηγείται στα Τάρταρα και η ελπίδα στον Καιάδα.
Συμφωνώ απολύτως πως πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο… γιατί δεν έγινε. Αυτό συμβαίνει Παγκοσμίως. Σε τέτοιο βαθμό που απλά αναρωτιέμαι στα ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά.
Εκτός αν χάζεψα και γω από την καραντίνα της κλεισούρας, των μέτρων και της μάσκας που δεν μου επιτρέπει να μιλάω και κυρίως να εκφράζομαι ελεύθερα στην υποτιθέμενη χώρα της Δημοκρατίας. Αυτά….Καλή χρονιά, καλή λευτεριά.
