Ουδείς δικαιούται να πανηγυρίζει μετά το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα. Με τη μεγαλύτερη αποχή στα χρονικά, οι μισοί Έλληνες περίπου απείχαν, είναι φανερό ότι κατ’ αναλογία τα ποσοστά των δύο πρώτων αντιπροσωπεύουν μειοψηφίες κι όχι την πλειοψηφία όσων έχουν την τύχη να επιβιώνουν στον ευλογημένο τόπο που λέγεται Ελλάδα.

Αναζητούν μία λογική ερμηνεία του αποτελέσματος οι Έλληνες πολίτες, κυρίως όμως οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας, πέρα από τις ακραίες τοποθετήσεις ζηλωτών των δύο κομμάτων.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, τον λόγο για τον οποίο η πλειοψηφία έστειλε στην εξουσία τον γιο ενός από τους πολιτικούς των περασμένων δεκαετιών που ευθύνονται για την οικονομική κι όχι μόνον κατάρρευση της χώρας, οι δε της Νέας Δημοκρατίας, το σκεπτικό βάσει του οποίου οι πολίτες έδωσαν ένα γενναίο ποσοστό στον Αλέξη Τσίπρα.

Θεωρώ ότι τα πράγματα έχουν μία λογική ερμηνεία.

Τα πολλά υποσχόμενα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διά στόματος Αλέξη Τσίπρα ακολούθησαν μία λανθασμένη συνταγή. Έταζαν λαγούς με πετραχήλια έπειτα από αεροπειρατεία κατά τη διάρκεια της οποίας, αφού σκότωσαν τον πιλότο, διαπίστωσαν ότι δεν διέθεταν δίπλωμα κυβερνήτη για να μην προσγειωθούν ανώμαλα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Όσο οξύμωρο ακούγεται κάτι τέτοιο, τόσο σίγουρο φαίνεται πως είναι. Δύσκολο να πείσεις έναν λαό του οποίου τα φετίχ είναι σπίτι και αυτοκίνητο, όταν του αφαιρείς το σπίτι με έναν τραγελαφικό ΕΝΦΙΑ και το αυτοκίνητο με αβάσταχτη φορολογία.

Σίγουρα, όταν υπόσχεσαι ότι θα αυξήσεις το πλεόνασμα στους έξω και το εισόδημα στους εντός των τειχών, καταφεύγεις σε ακροβασίες και αυτοσχεδιασμούς της τελευταίας στιγμής, οι οποίοι έχουν ως τελικό αποτέλεσμα την εξόντωση της μεσαίας τάξης.

Τι κι εάν η μεσαία τάξη αποτελεί τον πυρήνα όλων των αναπτυγμένων χωρών; Για τους Συριζαίους ήταν ψιλά γράμματα όλα αυτά, μπροστά στο επικοινωνιακό ταλέντο του Αλέξη Τσίπρα.

Είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο χρόνο ο Τσίπρας είχε κατατροπώσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη κατά τη διάρκεια των κοινοβουλευτικών αντιπαραθέσεών τους. Τόσο, που οι Νεοδημοκράτες να σιγοψιθυρίζουν μεταξύ τους ότι ο Κυριάκος δεν έχει καμία τύχη απέναντί του.

Ο Αλέξης, όμως, κατόρθωσε να κατατροπώσει ταυτόχρονα την παραγωγικότητα και την ανάπτυξη του τόπου, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Οι επανειλημμένες διαψεύσεις προσδοκιών και υποσχέσεων του Αλέξη Τσίπρα αντί του Νόμπελ των Πρεσπών τού προσέδωσαν μόνο ένα Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου. Του αναξιόπιστου ψεύτη.

Ήταν παθολογικά ψεύτης ο Αλέξης Τσίπρας;

Μάλλον όχι, εάν λάβει κάποιος υπ’ όψιν τις συγκυρίες κάτω από τις οποίες κλήθηκε να κυβερνήσει. Ήταν απλώς άπειρος. Το μέτριο υλικό πολιτικών στελεχών τα οποία τον περιέβαλαν δεν είχε δυνατότητα να τον προστατέψει από την προπαγάνδα και τις επιθέσεις των αντιπάλων. Πόσο μυαλό χρειαζόταν, άραγε, για τη δημιουργία ενός φορολογικού νομοσχεδίου μακράς πνοής, προκειμένου να αρχίσουν οι επενδύσεις και μία στάλα υπομονής για τη Συμφωνία των Πρεσπών, μέχρι να κατανοήσει μεγάλη μερίδα πολιτών ότι το «Βόρεια Μακεδονία» ήταν προτιμότερο από το σκέτο «Μακεδονία», το οποίο λίγο έλειψε να κατοχυρώσουν οι γείτονές μας από την ανεπάρκεια περασμένων πολιτικών γενεών;

Προτίμησε να φορολογεί σκληρά μεγάλο τμήμα του πληθυσμού από το να ενθαρρύνει τις επενδύσεις, οι οποίες θα του απέδιδαν το οικονομικό μαξιλάρι που επιζητούσε, και να ακολουθήσει επιθετική εξωτερική πολιτική με εμμονές διαμετρικά αντίθετες αλλά της ίδιας έντασης με τους αντιπάλους του.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από την άλλη πλευρά, το αουτσάιντερ κάθε πολιτικής αντιπαράθεσης, χαμένος από χέρι, κέρδισε την κούρσα στο νήμα. Πώς γίνεται, αναρωτιούνται τώρα οι Συριζαίοι, ο γιος μιας παράταξης συνυπεύθυνης για την κατάντια της χώρας, με τόσο λίγα επικοινωνιακά προσόντα, να κερδίσει τέτοια μάχη; Πώς συλλογίστηκε ο μέσος ψηφοφόρος και του έδωσε το χρίσμα;

Θα σας πω μόνο τούτο. Γνωστός μου, ο οποίος είχε αγοράσει σπίτι σε αγροτική περιοχή της Λάρισας, πλήρωνε ανά έτος 820 ευρώ για το δάνειο και 840 για τον ΕΝΦΙΑ! Πώς να επιστρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος μου έδωσε και την απάντηση στο ερώτημα που μόλις έθεσα: από το να ψηφίσω το κόμμα που συντήρησε την ανέχεια, θα ψηφίσω εκείνο που την έφερε, μήπως και την πάρει πίσω!

Η απελπισία γεννά παραφροσύνη…

Είθε να βρεθεί η χρυσή τομή.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης