Το σημερινό σκηνικό της πολιτικής παρακμής το ξέρουμε: αόριστες αναφορές, ψευδείς εντυπώσεις, διχαστική παρελθοντολογία, σχολιασμοί χωρίς προτάσεις. Σ’ αυτό το φόντο, περίσσεψαν οι «αρπαχτές»: κάθε μέρα ιδρύεται ή διαλύεται κάποιο κόμμα, κάποια κίνηση ή κάποια συνεργασία για να «κατεβεί» στις ευρωεκλογές. Κοντεύουν να εξαντληθούν πια οι συνδυασμοί όλων με όλους και όλων εναντίον όλων.
Από αυτό το θορυβώδες τίποτα, κανείς δε μπαίνει στο κόπο να μας πει τι θα έκανε για μας, εάν του δίναμε τη ψήφο μας. Αντιθέτως, δεν κρύβει τι θα έκανε για τον εαυτό του. Άλλος θέλει να μείνει πρωθυπουργός, άλλος να γίνει πρωθυπουργός, άλλος να μείνει αρχηγός, άλλος να γίνει αρχηγός και άλλοι να μας δέσουν χειροπόδαρα με διάφορους τρόπους. Αυτό το τοξικό χαρμάνι ιδιοτέλειας και κυνισμού πρέπει να αποδοκιμαστεί. Την επομένη των ευρωεκλογών ο «εξευτελισμός τους να γίνει τέλειος».
Δυστυχώς όμως πολλοί από εμάς θα είμαστε κοψοχέρηδες. Ας είναι η τελευταία φορά. Επειδή άλλος χρόνος για χάσιμο σε παραπολιτική δεν υπάρχει. Έχουμε ανάγκη από δουλειές, σταθερότητα και ελευθερία. Και δικό μας σχέδιο για το πως μπορούμε να τα πετύχουμε. Δηλαδή Πολιτική!
