Δεν έχουν συμβιβαστεί με την διαρκή τους ήττα.

Ούτε με απόψεις για την χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Δεν έχουν καταθέσει τα όπλα.

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, παρηγορητικό καταρχήν, ο προβληματισμός που αναπτύσσεται τον τελευταίο καιρό από γνωστούς δημοσιογράφους, θεσμικούς φορείς και σε ανοιχτές συζητήσεις για το μέλλον του γραπτού τύπου, των εφημερίδων περισσότερο και λιγότερο των περιοδικών.

Παρηγορητικό γιατί δείχνουν συνειδητοποίηση του προβλήματος αλλά και μια ασυμβίβαστη στάση-αναζήτηση απέναντι στην υπάρχουσα συρρίκνωση (πρωτοφανή σχεδόν μόνο στην Ελλάδα, όπως αναλύσαμε στο προηγούμενο άρθρο μας), για το μέλλον των εφημερίδων μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον, οικονομικό και κοινωνικό, μέσα σε ένα ασφυχτικό ανταγωνισμό στα έσοδα από διαφημίσεις, μέσα σε μια περικύκλωση από την τηλεόραση και το Διαδίκτυο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Γενικό συμπέρασμα των προβληματισμών αυτών ότι οι εφημερίδες ποτέ δεν πεθαίνουν και ότι θα ξεπεράσουν, λαβωμένες ασφαλώς και με πολλά θύματα, τους ανταγωνισμούς διαφόρων εποχών από τον Μεσοπόλεμο ήδη με το Ραδιόφωνο.

Πιστεύουν ότι δεν υπάρχει μόνο ελπίδα αλλά και προοπτική.

Όμως με ποιές προϋποθέσεις και ποιους όρους θα κατακτήσουν οι εφημερίδες το μέλλον τους, μέσα στην καταχνιά του χρόνου;

Πρώτο διδακτικό συμπέρασμα-οδηγός ότι οι λεγόμενες εφημερίδες κύρους, δηλαδή παράδοσης ισχυρής αξιοπιστίας, πρωινές και απογευματινές, άντεξαν περισσότερο στην πολύχρονη κρίση από τις λεγόμενες λαϊκές-λαϊκίστικες.

Δεδομένο διεθνώς όχι απόλυτο αλλά βέβαιο και χρήσιμο.

Δεύτερο διδακτικό συμπέρασμα-οδηγός είναι ο σοβαρός προβληματισμός όχι γιατί δεν προστίθενται πολλοί νέοι αναγνώστες από τις παραγωγικές ηλικίες αλλά γιατί εγκατέλειψαν τις εφημερίδες, μετά από πολλά χρόνια ως σταθεροί αναγνώστες. Δεδομένου ότι η κατηγορία αυτή αφορά σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες της τρίτης ηλικίας κυρίως, που θεωρείται ένα αγοραστικό κοινό με μακρά ηλικία διαβίωσης, ενεργά ενδιαφέροντα και δυνατότητες για σοβαρή ενημέρωση.

Τρίτο διδακτικό συμπέρασμα-οδηγός ότι εκδότες, εφημερίδες και δημοσιογράφοι κατηγορούνται για ένα ιδιαίτερα βεβαρυμμένο παρελθόν.

Με άδικες συχνά γενικεύσεις προς τους πάντες για διαπλοκές, αναξιοπιστία, παιχνίδια σκοπιμοτήτων και συμφερόντων.

Είναι ο τομέας που μπορεί πολλά να γίνουν και να αναστραφούν. Ο εκδότης λ.χ. να αποτελεί μόνο ένα μέρος της ηγετικής ομάδας της έκδοσης, μιας ομάδας από έμπειρους, διαφανείς και καταξιωμένους επαγγελματίες.

Τέταρτο διδακτικό συμπέρασμα-οδηγός είναι ότι η λεγόμενη μετατηλεοπτική δημοσιογραφία, ένα εγχείρημα δύσκολο αλλά αναγκαίο, βρίσκεται σήμερα σε πιο ευνοϊκές συνθήκες ανταγωνισμού, καθώς τα κανάλια χάνουν συνεχώς τηλεθεατές και το Διαδίκτυο χάνει συνεχώς σε αξιοπιστία και ενδιαφέρον.

Πέμπτο διδακτικό συμπέρασμα-οδηγός ότι οι εφημερίδες πρέπει να διατηρήσουν και να αναβαθμίσουν τις καλύτερες δημοσιογραφικές τους παραδόσεις, με πρώτες την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη και να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες των αναγνωστών τους. Κανόνας που επεκτείνεται στα άρθρα, τα σχόλια και τις επιφανείς συνεργασίες από ειδικούς και πρόσωπα με ισχυρό δημόσιο λόγο.

Παράλληλα οι εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι ειδικότερα θα πρέπει να αφηγηθούν, με καλό γράψιμο, γεγονότα και ιστορίες ανθρώπων που έχουν ευρύτερο ενδιαφέρον και δεν καλύπτονται ή στρεβλώνονται από τα κανάλια και τους φανατισμούς του Διαδικτύου.

Νέα καθήκοντα και αναζητήσεις για την ανάδειξη της αξιόπιστης είδησης, με οπτικές παρουσίασης σε βάθος, με σεβασμό στην δεοντολογία, χωρίς ύποπτες σκοπιμότητες και εύκολες καχυποψίες.

Έκτο και τελευταίο διδακτικό συμπέρασμα-οδηγός ότι η αναστροφή και βελτίωση αυτή μπορεί να αρχίσει από τον προνομιούχο χώρο των εφημερίδων του Σαββατοκύριακου όπου θα πρέπει να αλλάξει η εντύπωση πως η εφημερίδα είναι περισσότερο ένα εμπορικό προϊόν και εργαλείο. Δεδομένα τα οποία ισχύουν και για τις ημερήσιες εφημερίδες, που έχουν χάσει πλέον την παλιά καθημερινή τους χρηστικότητα.

Εκτίμηση πολλών ειδικών είναι ότι πολλές από τις εφημερίδες αυτές του Σαββατοκύριακου, μπορεί να ανακτήσουν ένα μέρος από τους αρνητές πρώην αναγνώστες τους και μάλιστα να διπλασιάσουν, αρκετές από αυτές, την σημερινή κυκλοφορία τους. Με ενδιαφέροντα ένθετα, πρωτότυπες δημοσιογραφικές έρευνες και ρεπορτάζ, με πραγματική ανανέωση.

Οι εφημερίδες ποτέ δεν πεθαίνουν εάν δεν το θελήσουν οι άνθρωποι τους.

Το χαρτι θα εχει παντα μια μοναδικη πολυτιμη αξια, και θα χαμογελαει λεγοντας με νοημα «Τα γραπτα μενουν».

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης