Όλα δείχνουν ότι ο χρονικός ορίζοντας ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης είναι μεγάλος άγνωστος Χ.
Η πικρή αλήθεια όμως για την κυβέρνηση είναι ότι, παρά την αισιοδοξία ή τις κάθε είδους εκτιμήσεις που γίνονται, το πρόγραμμα δείχνει να έχει παγώσει πρόωρα, να έχει περιοριστεί σε ευχολόγια, με τους θεσμούς να μην κάνουν το επόμενο βήμα, ανάσα για την παραπαίουσα κυβέρνηση, και την επιστροφή των ψιθύρων περί Grexit, να περιρρέουν τεχνηέντως την ατμόσφαιρα…
Μετά την σημερινή συνάντηση… στο κενό, Τσακαλώτος και Ντάισελμπλούμ θα βρίσκονται σε καθημερινή επαφή με σκοπό να ξεμπλοκαριστούν οι διαπραγματεύσεις και να κλείσει η αξιολόγηση μέσα, το αργότερο, στις πρώτες ημέρες του Μαρτίου και οι θεσμοί επιστρέφουν την ερχόμενη εβδομάδα. Αν βέβαια δεν κλείσει, θα φταίει σίγουρα η ολιγωρία των θεσμών, είχε πει ο κος Τζανακόπουλος με νόημα…
Βέβαια, η κυβέρνηση, με έντεχνο τρόπο προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την επανέλευση της δαμόκλειου σπάθης του Grexit πάνω από την οικονομία της χώρας και των ιθαγενών της… που βέβαια δεν είναι τίποτε άλλο, παρά το ισχυρό χαρτί της για την αναίμακτη επιβολή ενός τέταρτου μνημονίου. Τα κέλτικα όμως κόλπα του Τσακαλώτου και του κονκλαβίου του Μαξίμου, που επιμένουν… να σώσουν τη χώρα, είναι τουλάχιστον ανήθικα, αντιδεοντολογικά και ανούσια, διότι ένα Grexit θα ήταν, ανεπιθύμητο και ανέφικτο και όχι μόνο θα βούλιαζε το ευρώ αλλά θα ανάγκαζε τη χώρα να αποχωρήσει και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ σε περίπτωση μετατροπής του ενεργητικού και του παθητικού των τραπεζών σε ένα υποτιμημένο νόμισμα, οι τράπεζες θα εμφάνιζαν αρνητική καθαρή θέση, θα πτώχευαν και θα κρατικοποιούνταν, με εκτύπωση πληθωριστικού χρήματος στον Χολαργό…
Ορισμένοι κυβερνητικοί φωστήρες βέβαια, ενδόμυχα ακόμα πιστεύουν, πως κάποιος τρίτος θα εμφανιστεί από το πουθενά και θα αποπληρώσει το χρέος ή κάποιοι ευρωπαίοι φιλέλληνες θα μας το χαρίσουν. Δεν υπάρχει όμως κανένας, παρά μόνον στη φαντασία των αρρώστων κυβερνητικών μυαλών, που θα αναλάμβανε το χρέος μας και κανένας δεν θα μας διευκολύνει να ζούμε παρασιτικά σε βάρος άλλων λαών, διορίζοντας σωρηδόν τα παιδιά των Εξαρχείων στο δημόσιο και καταλύοντας κάποια στιγμή το ίδιο το κράτος.
Το χρέος ήταν, είναι και θα παραμείνει απαιτητό σε ευρώ και αν δεν εξυπηρετηθεί, τότε η χώρα μας θα απομονωθεί, διακινδυνεύοντας το σύνολο των οικονομικών και κοινωνικών της επιτευγμάτων. Η χώρα δεν θα είναι σε θέση να καλύψει τις εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών και η όποια παραγωγική δομή θα κατέρρεε, όχι γιατί τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα θα ήταν περιορισμένα, αλλά επειδή και τα ισόποσα με τις εισαγωγές, έσοδα εξαγωγών, θα εξασθενούσαν σημαντικά λόγω της απομάκρυνσης της χώρας από τη διεθνή δεοντολογία και νομιμότητα.
Στο παζλ των διαπραγματεύσεων και των συζητήσεων θα πρέπει να προσθέσουμε και τον αμερικάνικο παράγοντα.
Στις Βρυξέλλες είναι διάχυτη η πεποίθηση ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα επιχειρήσει να χρησιμοποιήσει την Ελλάδα για να χτυπήσει την Ευρωζώνη, πράγμα που σημαίνει πως θα επιταθούν οι ψίθυροι περί Grexit, που τόσο βολεύει την κυβέρνηση στα σχέδιά της για την επιβολή του τέταρτου μνημονίου… Θα το φάνε όμως οι ιθαγενείς ή θα πάμε για Tsiprexit;
