Αυτός ο ανόητος ρητορικός πόλεμος για εσωτερικούς –από κάθε ένα μέρος- λόγους, έχει εμπλέξει σε διαξιφισμούς και -θεωρούμενους σοβαρούς- ηγέτες διαφόρων χωρών, δημιουργώντας την εντύπωση ότι από στιγμή σε στιγμή επίκειται όλεθρος.

H ανθρωπότητα είναι υποχρεωμένη όλο αυτό τον καιρό να παρακολουθεί τον εχθρικό διάλογο ανάμεσα σε ένα «αποκρουστικό» (όπως περιγράφεται από τα δυτικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης) ποντίκι που βρυχάται κι έναν απερίγραπτο κεραμιδόγατο, τον οποίο έχει αγκαλιάσει το φιλοπόλεμο περιβάλλον της παραδοσιακά επιθετικής χώρας.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τα υποταγμένα δυτικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης τρομοκρατούν τον κόσμο προσπαθώντας να δημιουργήσουν ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα, ανάλογη με την εποχή της κρίσης για τους σοβιετικούς πυραύλους που κατευθύνονταν να εγκατασταθούν στην Κούβα, επί προεδρίας Κένεντι.

Είχαμε συνηθίσει τους Αμερικάνους ηγέτες, όταν μιλούσαν στη γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, να μας περιγράφουν τις «άοκνες προσπάθειες της υπερδύναμης για την επικράτηση των δημοκρατικών ιδεών παγκοσμίως».

Στην παρθενική ομιλία του όμως από την έδρα του παγκόσμιου οργανισμού, την περασμένη Τρίτη, ο Ντόναλντ Τραμπ με κυνισμό απείλησε «να καταστρέψει ολοσχερώς της Βόρεια Κορέα» μη κρύβοντας την απειλή γενοκτονίας ολόκληρου του βορειοκορεατικού πληθυσμού.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Σχολιάζοντας την ομιλία Τραμπ στον ΟΗΕ, ο Αμερικάνος συγγραφέας Tom Feeley, είπε στην «Boston Globe»: «Ακούσαμε το λόγο ενός πρωτόγονου με πλήρη άγνοια τους διεθνούς νόμου που μοιράστηκε το μίσος του σε όλο τον κόσμο».

Τα άλλα αμερικανικά Μέσα υποδέχθηκαν εξίσου αρνητικά το λόγο του. Οι «New York Times» τον χαρακτήρισαν «επιθετικό ντεμπούτο» ενώ η «Washington Post» «μείγμα επιθετικότητας και μάγκικου περπατήματος».

Αντί να σχολιάσει κάποιος την φράση του πως «οι ΗΠΑ αποτελούν την μεγαλύτερη δύναμη του Καλού στην παγκόσμια Ιστορία, επειδή υπερασπίζονται την κυριαρχία, την ασφάλεια και την ευημερία των λαών», μπορεί να του παραθέσει κάτι πολύ πρόσφατο: Η CIA εφοδίασε με οπλισμό αξίας 2,2 δισεκατομμυρίων τρομοκρατικές ομάδες στη Συρία, για να ανατρέψει τον εκλεγμένο πρόεδρο της χώρας, εξαναγκάζοντας εκατομμύρια κατοίκους να εγκαταλείψουν τις κατεστραμμένες από τον πόλεμο εστίες τους. Και την ίδια ώρα απειλούσε έναν άλλο πληθυσμό -της Β. Κορέας- με «ολοκληρωτική καταστροφή».
Ο λόγος του Τραμπ προκάλεσε πανηγυρισμούς στο στρατόπεδο των Αμερικάνων νεοσυντηρητικών, που έχουν οδηγήσει τις ΗΠΑ στον καταστροφικό Πόλεμο του Ιράκ, στο ναρκοπέδιο του Αφγανιστάν, και έχουν προκαλέσει τον καταστροφικό πόλεμο στη Συρία.

Χαροποίησε επίσης και τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάου που βλέπει πως η αναστάτωση που έχει προκαλέσει η αμερικάνικη εξωτερική πολιτικής το χώρο της Μέσης Ανατολής, έχει περάσει το Παλαιστινιακό ως δευτερεύον ζήτημα.

Αλλά η ιστορία με την Κορέα, δεν έχει τελειωμό. Εδώ και 64 χρόνια, ο πόλεμος δεν έχει τερματισθεί μια και δεν έχει υπογραφεί συμφωνία ειρήνης, αλλά υπεγράφη στις 27 Ιουλίου 1953, στην Πανμουνγιόμ, «κατάπαυση του πυρός» ή «ανακωχή».

Από τότε οι ΗΠΑ απέφυγαν να καθίσουν στο τραπέζι για να συναφθεί ο διαρκής ειρηνευτικός διακανονισμός. Κάτι πρωτοφανές στα σύγχρονα ιστορικά χρονικά.

Έτσι με τεχνικούς όρους ο πόλεμος στην Κορέα ουδέποτε έληξε. Απλώς έχει σταματήσει. Από τότε, κάθε φορά –πολλές φορές το χρόνο- πραγματοποιούνται στρατιωτικά γυμνάσια με τις πολυάριθμες αμερικάνικες στρατιωτικές δυνάμεις που σταθμεύουν στη Νότια Κορέα, νότια του 38ου Παραλλήλου, προκαλείται ένταση, τα οποία –φυσικά- τα δυτικά ΜΜΕ επεκτείνουν με τόση έμφαση, ώστε να δημιουργείται τεχνητή παγκόσμια κρίση.

Φτάσαμε στο σημείο να παρακολουθούμε περιγραφές τύπου: «Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε ότι το αμυντικό σύστημα θα καταρρίπτει κάθε β/κορεατικό πύραυλο που θα κατευθύνεται στο Γκουάμ. Κι όμως, αμυντικοί ειδικοί του Πενταγώνου εκφράζουν αμφιβολίες για την δυνατότητα αυτή».

Κι ο πληθυσμός της Γης ανησυχεί για το εκβιαστικό παιχνίδι που παίζεται σε οικονομικό επίπεδο εναντίον Κίνας και Ρωσίας, από τις ΗΠΑ με μοχλό τον β/κορεάτη ηγέτη που για λόγους εσωτερικής ανάγκης γυμνάζει τους μύες του.

Επειδή είναι ξεκάθαρο πως οποιαδήποτε πολεμική εμπλοκή, θα πρέπει να ανησυχεί περισσότερο τις όμορες χώρες με τον ανήσυχο ηγέτη εκείνης της πάμπτωχης –όπως μας περιγράφεται- που μπορεί και διαθέτει όμως, τα αναγκαία υπέρογκα ποσά για τις πολυέξοδες πυρηνικές δοκιμές.

Χώρια που δεν δίνεται απάντηση στο ερώτημα: Που βρήκε εκτός από τα χρήματα, το ‘know how’;…

Επικίνδυνα παιχνίδια στα χέρια μαθητών του νηπιαγωγείου. Κι όμως ασχολούνται μ’ αυτά πανεπιστημιακοί πολιτικοί…

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης