Ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, Ρουπακιάς, οι χρυσαυγίτες που ξυλοκόπησαν και αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν τους Αιγύπτιους ψαράδες, που επιτέθηκαν στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Οι χρυσαυγίτες ναζί που βρώμισαν με την παρουσία του τη Βουλή.
Από γεννησιμιού του κανείς δεν είναι τρομοκράτης χρυσαυγίτης.
Πώς γίνεται, μεγαλώνοντας, να σκαρτεύει; Να σαπίζει, ηθικά και πνευματικά;
Μιλάω, για τους πλανημένους οπαδούς και ψηφοφόρους, που έστειλαν την Χρυσή Αυγή στο κοινοβούλιο. Όχι για τους εγκληματίες ναζιστές της τρομοκρατικής οργάνωσης.
Πώς γίνεται κανείς οπαδός της και ψηφοφόρος της;
Μάνα τους γέννησε κι αυτούς, οπαδούς και ψηφοφόρους.
Μήπως, η μάνα δεν ήταν εκεί, όταν τη χρειάζονταν; Μήπως η αγκαλιά της ήταν παγωμένη. Ο κόρφος της στείρος; Οι γονείς αποξενωμένοι; Οι δικοί αδιάφοροι;
Μέσα στην πολιτεία μεγάλωσαν. Δεν ανδρώθηκαν όμως ποτέ.
Ο άνδρας έχει τιμή και φιλότιμο.
Κι αυτοί, οι ναζιστές εγκληματίες είναι άνανδροι.
Δεν έχουν ανθρωπιά και τιμή.
Κι ας σκούζουν «αίμα τιμή χρυσή Αυγή»
Πού είναι η τιμή σας άτιμοι δολοφόνοι; Δολοφόνοι αθώων ανθρώπων αλλά και της Δημοκρατίας.
Μήπως, η πολιτεία ήταν απούσα, όταν την χρειάζονταν;
(Το τονίζω. Για τους απλούς οπαδούς και ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής γράφω. Όχι για τους αρχηγούς της τρομοκρατικής ναζιστικής οργάνωσης.)
Μήπως, ήταν αδιάφορη και τους έκανε να την μισήσουν, γιατί τους πλήγωνε με τη διαφθορά της; Με την αναξιοκρατία της. Με την κομματική ασυδοσία και τον ξύλινο λόγο της;
Μήπως η Πολιτεία τους στέρησε την ανθρώπινη γνώση, την ανθρώπινη-ανθρωπιστική παιδεία, που, μόνο, αυτή προάγει την ανθρώπινη γνώση;
Μια κοινωνία που αδιαφορεί για τα μέλη της, γιατί έχει αποδεχθεί το, αμερικανικής κατασκευής και προελεύσεως, σύνθημα του παγκοσμιοποιημένου κυνισμού:
«φα’ τους πριν σε φάνε: get them before they get you».
Μια τέτοια κοινωνία, θρέφει τη βία, στα στείρα σπλάχνα της. Την παντοειδή βία, που βιώνουμε όλοι στις μέρες μας.
Μια πολιτεία, που, ανοήτως, λησμόνησε της πολιτική της κληρονομιά και τη μαχητική της παράδοση του:
«εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης» και
Υιοθέτησε το βλακώδες παγκοσμιοποιημένο σλόγκαν:
«αμύνεσθαι περί πάρτης».
Μια τέτοια πολιτεία καταντά θηριοτροφείο, που θρέφει μισούς, μισερούς, μισάνθρωπους ανθρώπους.
Νέοι άνθρωποι, στρεβλωμένοι από την αμάθεια, με το λογικό τους σε χειμερία νάρκη, αντιδρούν με την αλόγιστη ναζιστική βία, νομίζοντας πως, έτσι, θα αλλάξουν τον κόσμο, καταστρέφοντάς τον.
Όμως δεν αλλάζει ο κόσμος, ούτε καταστρέφεται, αν αυτό επιθυμείτε,
με τον θρασύδειλο ναζιστικό χαιρετισμό, και τις δολοφονίες.
«Με τις λόγχες να ακονίζονται στα πεζοδρόμια» …
Με «Αυτά τα χέρια μπορεί να χαιρετάνε έτσι»
Όπως ουρλιάζει ο αρχηγός της εγκληματικής οργάνωσης Μιχαλολιάκος.
Α(ν)ήθικοι,, δεν γνωρίζουν, καν, την έννοια της ηθικής.
Απαίδευτοι, με κρανίο και ακατοίκητο, κοάζουν οι πατριδέμποροι, νομίζοντας πως θα φοβηθούν οι πατριώτες.
Με την κτηνώδη βία, λεκτική και σωματική, οι νεοναζί-χρυσαυγίτες, γεμίζουν το κενό της σκέψης τους, πέφτοντας οι ίδιοι μέσα.
«Ελάβατε νουν καθηγεμόνα και του ανοηταίνειν ου παύεσθε»
Μπορεί την πολιτική, να την έχουν καταντήσει οι πολιτικατζήδες (υπάρχουν όμως και πολιτικοί), εκφυλισμένο διαχειριστικό εργαλείο και όργανο των κελευσμάτων της νέας τάξης πραγμάτων,
μα αυτό δεν αλλάζει, με τις άναρθρες κραυγές του μίσους και τη βία.
Η Βία δεν είναι η μαμή της ιστορίας. Και ξεγεννά ανάπηρα παιδιά.
Μπορεί, αρκετοί πολιτικατζήδες (όχι πολιτικοί) να έχουν καταστεί υπηρέτες των νέο-ευρωπαίων Νεάντερνταλ, που φορούν και θέλουν να φορέσουν σε όλους μας το φαιό πουκάμισο του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτισμού.
Μα η ελπίδα, για καλύτερο κόσμο δεν πραγματώνεται με δειλά χτυπήματα και άγριους αλαλαγμούς Νεάντερνταλ, χρυσαυγιτών.
Μπορεί, η Νέα Οικονομική Ιδεολογία να περιθωριοποιεί τους ανθρώπους, να τους αλλοτριώνει, να τους αποξενώνει από τις αρχές και την ανθρωπιά τους,
Μα αυτό, δεν αντιμετωπίζεται με αντισυνταγματικά, αντιδημοκρατικά πραξικοπήματα, Φυρερίσκων, τύπου Μιχαλολιάκου..
Οι πραγματικοί τίμιοι αγωνιστές, στη Δημοκρατία, αγωνίζονται ν’ αλλάξουν τον κόσμο, με την δύναμη του Λόγου, που «κοκάλα δεν έχει, και κοκάλα τσακίζει»
ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΙ.
Πολίτες-Οπλίτες της Δημοκρατίας, ξεφτιλίστε τους θρασύδειλους Χρυσαυγίτες, εγκληματίες.
«Να ξεφτιλίζεις τους κακούς δεν είναι καθόλου άπρεπο ίσα ίσα τιμά τους καλούς, έτσι λεν οι μυαλωμένοι:
Λοιδορήσαι τους πονηρούς ουδέν έστ’ επίφθονον, αλλά τιμή τοίσι χρηστοίς, όστις ευ λογίζεται.» (Αριστοφάνης).
