Κλεάνθης Γρίβας,
νευρολόγος-ψυχίατρος
διδάκτωρ ψυχιατρικής Α.Π.Θ.
ΔΗΛΩΣΗ
(διευκρινιστική και όχι «μετανοίας»,
όπως θα ήθελαν οι απανταχού εμβολιόφρονες)
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τα εμβόλια γενικά: Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι εφευρίσκονται από ανιδιοτελείς επιστήμονες-ερευνητές, κατασκευάζονται από φιλάνθρωπες πολυεθνικές εταιρείες που διακατέχονται από μια ειλικρινή σωτηριολογική ιδεολογία και προωθούνται από ανιδιοτελείς επαγγελματίες που ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την προστασία της υγείας των ανθρώπων.
Έχω μόνο ένα πρόβλημα με τα εμβόλια, που είναι απολύτως προσωπικό και ειδικό: Δεν θέλω να τα εγχύσω καταναγκαστικά στις βιολογικές λειτουργίες τις δικές μου και των παιδιών μου.Συνεπώς,
• Δεν προτρέπω ποτέ κανέναν να κάνει ή να μην κάνει εμβόλια. Αυτό είναι ζήτημα ατομικής επιλογής και ευθύνης του καθενός (που κάποτε πρέπει να μάθουμε να την αναλαμβάνουμε). Αλλά, και
• Δεν θα επιστρέψω σε κανέναν να με εξαναγκάσει να εγχύσω στο κορμί μου και στο κορμί των παιδιών μουουσίες τις οποίες οι υπέρμαχοί τους τις προβάλλουν ως σωτήριες (που, μπορεί και να είναι) αλλά εγώ τις θεωρώ επικίνδυνες.
Δηλώνοντας ότι «μιλώ μόνο εξ’ ονόματός μου και δίνω στον εαυτό μου το δικαίωμα της κριτικής και των προτάσεων» (Κ. Καστοριάδης), αποστρέφομαι κάθε μορφή καταναγκασμού που ενδυναμώνει την αυτονόμηση του κράτους και την ετερονόμηση του ατόμου και της κοινωνίας, και μιλάω έτσι, γιατί είμαι αυτό που είμαι και δεν μπορώ παρά να είμαι αυτό που είμαι.
Κ.Γ.,
12 Δεκεμβρίου 2017
ΜΙΑ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑ ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΛΥΣΕΝΚΟ
«Θα σε προσκαλούσα σε πνευματική μονομαχία, αλλά βλέπω ότι είστε άοπλος».
William Shakespeare
Σε μια εντυπωσιακή κίνηση αυτογκόλ (η οποία θα μπορούσε να έχει θέση σε μια βαλκανιο-μετα-μπαρόκ όπερα μπούφα), ο πρόεδρος και ο γενικός γραμματέας του Ιατρικού Συλλόγου Κοζάνης [ενός επαρχιακού «Συλλόγου» που, όπως όλοι οι ομοειδείς του, εκλέγει τα διοικητικά του όργανα με… κομματικά ψηφοδέλτια, πράγμα παντελώς άγνωστο στις προηγμένες δυτικές χώρες αλλά σύνηθες στην «καθ’ ημάς ανατολή», στην αφρικανική ήπειρο και σε άλλες «εξελιγμένες» περιοχές του πλανήτη], στις 3/10/2017 προχώρησαν στην παρακάτω ιδιότυπη «καταγγελία-μη καταγγελία» (!) κατά της συζύγου μου Αλεξάνδρας Ευθυμιάδου-Γρίβα,ειδικής παθολόγου, στον «Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης»:
«Σας ενημερώνουμε ότι στις 03-10-2017 δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Πρωινός Λόγος Κοζάνης» άρθρο της κας Αλεξάνδρας Ευθυμιάδου – Γρίβα,ειδικής Παθολόγου μέλους του Συλλόγου σας, με τίτλο Εμβόλια: «μια επιχείρηση που στηρίζεται στον φόβο».
Ο Ιατρικός Σύλλογος Κοζάνης καταδικάζει απερίφραστα δημοσιεύματα που στρέφονται άμεσα ή έμμεσα ενάντια του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών προκαλώντας σύγχυση και αμφιβολίες στην κοινωνία.
Παρακαλούμε, για δικές σας ενέργειες ώστε να διασφαλιστεί η κοινά αποδεκτή επιστημονική θέση για τη διενέργεια εμβολιασμών, όπως αυτή ορίζεται από τα θεσμοθετημένα όργανα της Πολιτείας»
Αυτή η «καταγγελία-μη καταγγελία» [την οποία αμέσως αντέγραψε και επανέλαβε με αναρτήσεις σε διάφορες ιστοσελίδες μια συντεχνιακή ένωση –«μη κερδοσκοπικό σωματείο», όπως αυτοχαρακτηρίζεται–με την επωνυμία «Ένωση Ελλήνων Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων Αττικής», αδιαφορώντας για την «σύγκρουση συμφερόντων», όπως ορίζεται από την ιατρική δεοντολογία],
α) αφενός είναι έκθετη από άποψη νομική, επιστημολογική, ουσιαστική, ιατρική και ιστορική (πράγμα που ανέλυσε η κ. Αλεξάνδρα Ευθυμιάδου-Γρίβα με γραπτή -28σέλιδη- σφαιρική και τεκμηριωμένη απάντησή της στον Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης στις 27-11-2017, την οποία θα δημοσιοποιήσω στο αμέσως επόμενο διάστημα),
β) αφετέρου είναι αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο ορισμένοι επιθυμούν σφόδρα να αντικαταστήσουν το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου και τον δημόσιο διάλογο («επιστημονικό» ή άλλο) με την υποχρέωση της ανελευθερίας του λόγου και την επιβολή του μονολόγου που, ως γνωστόν, «καταργεί τα ευεργετικά αποτελέσματα του διαλόγου και οδηγεί αναπόφευκτα στο μαυσωλείο ή το ψυχιατρείο» (OctavioPaz) ή και στα δύο.
Η καταληκτική παράγραφό αυτής της ιδιότυπης«καταγγελίας-μη καταγγελίας» είναι και άκρως αποκαλυπτική:
«Παρακαλούμε, για δικές σας ενέργειες ώστε να διασφαλιστεί η κοινά αποδεκτή επιστημονική θέση (!) για τη διενέργεια εμβολιασμών, όπως αυτή ορίζεται από τα θεσμοθετημένα όργανα της Πολιτείας».
Ον μεθερμηνευόμενον εστί: να επιβληθούν οι κατάλληλες «διοικητικές κυρώσεις» ή «ραβδισμοί» (πόσοι;), ώστε να επιβληθεί η όποια επιστημονική «αλήθεια» ή δόγμα, διαμέσου της κατατρομοκράτησης και του φόβου. Αποτέλεσμα: μια σύγχρονη βαλκανιο-μπαρόκ καρικατούρα της εφιαλτικής κυριαρχίας της «απόλυτης αλήθειας» του Λυσένκο κατά την ύστερη φάση της -αλήστου μνήμης- σταλινικής περιόδου, η οποία διεκδικεί μια θέση στη σύγχρονη κωμωδιογραφική επιθεώρηση.
1. http://www.gnomikologikon.gr/authquotes.php?auth=342
2. Πέραν του ότι ουδείς ενδιαφέρεται εάν και τι καταδικάζει ο οιοσδήποτε Σύλλογος,η αναφορά θα μπορούσε να αναδιατυπωθεί επί το ακριβέστερον, ως εξής:«ο πρόεδρος και ο γεν. γραμματέας του τάδε συλλόγου καταδικάζουν,κλπ», διότι, ως γνωστόν, ικανότητα ανάγνωσης και κατανόησης διαθέτουν μόνο τα ανθρώπινα όντα (και, φυσικά, όχι οι σύλλογοι, οι Ενώσεις τα σωματεία, κλπ.)
ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ;
«Αν θέλεις να έχεις μια εικόνα του μελλοντικού κόσμου, φαντάσου μια μπότα να πατάει ένα ανθρώπινο πρόσωπο, για πάντα»
Τζορτζ Οργουελ, 1984
• Στην Εποχή της «Πίστης», το πρόβλημα ήταν η αμφισβήτηση των δογμάτων της Εκκλησίας, που είχε αυτοαναγορευτεί σε μοναδικό ερμηνευτή και κάτοχο της «απόλυτης αλήθειας» των ανεξιχνίαστων βουλήσεων του θεού. Και, μέσω της Ιερής Εξέτασης, ανέβαζε στην πυρά τους «αιρετικούς», διατεινόμενη ότι έκαιγε τα κορμιά τους στη γη, για να «σώσει» την ψυχή τους στον ουρανό…
• Στην Εποχή της «Λογικής», το πρόβλημα είναι η αμφισβήτηση των δογμάτων της Επιστήμης, από τα σύγχρονα «ιερατεία» που έχουν αυτοαναγορευτεί σε μοναδικούς ερμηνευτές και κατόχους των «απόλυτων αληθειών» των κυρίαρχων «επιστημονικών» δογμάτων.
• Από τον συνδυασμό αυτών των δύο αντιλήψεων (περί «Πίστης» και περί «Λογικής») και των πρακτικών της επιβολής τους, προέκυψαν οι δύο ολοκληρωτισμοί του 20ου αιώνα (ο ναζισμός και ο κομμουνισμός), μέσω των οποίων ο «πολιτισμός» ανακάλυψε τον αποκρουστικό εγκληματία που φώλιαζε μέσα του.
Αυτοανακηρυγμένοι ως μοναδικοί κάτοχοι μιας «απόλυτης αλήθειας» (οι μεν κομμουνιστές κάτοχοι των μεταφυσικών «νόμων» της ιστορίας και οι δε ναζιστές κάτοχοι των μεταφυσικών, «νόμων» της φυλής και του αίματος), συνδύασαν το θρησκευτικό χαρακτήρα των δογμάτων τους με τις τεχνολογικές δυνατότητες που τους παρείχε η «επιστήμη», και οικοδόμησαν την επίγεια κόλαση του απέραντου δικτύου των στρατοπέδων συγκέντρωσης, καταναγκαστικής εργασίας και θανάτου, στα οποία εξοντώνονταν από την αδίστακτη Πολιτική Αστυνομία των ολοκληρωτικών καθεστώτων, όλοι εκείνοι που είχαν την ατυχία να είναι «ακατάλληλοι» φυλετικά ή «ανεπίδεκτοι μαθήσεως» πολιτικά, ή επέμεναν να σκέφτονται με τον εγκέφαλό τους και όχι με τα προτάγματα της προπαγάνδας,
Η κρίση της ναζιστικής παράνοιας διάρκεσε 12 εφιαλτικά χρόνια. Η κρίση της κομμουνιστικής παράνοιας κράτησε 70 χρόνια. Αλλά, ο συνδυασμός στον οποίο στήριξαν την ύπαρξή τους επιβίωσε: Ο θρησκευτικός χαρακτήρας της «πίστης» και ο εργαλειακός χαρακτήρας της «επιστήμης» μπολιάστηκαν στην μεταπολεμική περίοδο στις ελίτ που διαφεντεύουν ευρύτατους τομείς της κοινωνίας, όπου έχουν «κράτος και εξουσία» οι παντοειδείς αυτο-προσδιοριμένοι κάτοχοι -ανυπόστατων- «απόλυτων αληθειών».
Μετά την εκπνοή του Μεσαίωνα του 20ου αιώνα (που βιώθηκε με την μορφή δύο εφιαλτικών ολοκληρωτισμών και εκατοντάδων αποκρουστικών αυταρχισμών), αναδύεται ο Μεσαίωνας του 21ου αιώνα,όπως γίνεται αντιληπτό από την ύπαρξη εκατοντάδων στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας και θανάτου και από τους διαρκώς αυξανόμενους καταναγκασμούς για συμμόρφωση στους πληθυσμούς σε όλο τον πλανήτη.
ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ
Η ατομική παθολογία οδηγεί συνήθως στο ψυχιατρείο (κακώς), και το τίμημα καταβάλλεται από το άτομο και το στενό περιβάλλον του. Η κοινωνική παθολογία οδηγεί ενίοτε στην κατάκτηση της εξουσίας (κάκιστα), και το τίμημα πληρώνεται από έναν ή περισσότερους λαούς.
Κλ. Γρίβας
Η εξουσία της βίας (Ιανός, 1987)
Κατά τη γνώμη μου, όλα τα φαινόμενα που αναφέρθηκαν παραπάνω, μπορούν να καταστούν σχετικώς κατανοητά και ερμηνεύσιμα μόνο εάν ενταχθούν μέσα στο πλαίσιο της ατομικής και κοινωνικής παθολογίας της «σχιζοφρένειας» και της εξουσιοφρένειας, που χαρακτηρίζει με ιδιαίτερο τρόπο κάθε εποχή.
• Στο πεδίο της ατομικής παθολογίας,που προκύπτει από την επιβολή του εξουσιοφρενικού προτύπου πάνω στην ατομική προσωπικότητα, Η «σχιζοφρένεια» εκφράζει έναν ορισμένο τύπο διάστασης του ατόμου από την πραγματικότητα, η οποία δεν είναι πια δυνατό να αναγνωρίζεται και να βιώνεται ως πραγματικότητα από το συγκεκριμένο άτομο. Και το παραλήρημα, με το οποίο εκδηλώνεται, εξαλείφει πλασματικά αυτή τη διάσταση και αποτελεί μια μη-συνειδητή και αλλοτριωμένη προσπάθεια του ατόμου να επανεγκαταστήσει κάποια «βιώσιμη» σχέση με την (παραληρηματικά μεταλλαγμένη) πραγματικότητα, η οποία, μέσα απ’ αυτή τη μεταλλαγή, παύει να υφίσταται σαν στοιχείο διαλυτικό ή επικίνδυνο για την ύπαρξη του ατομικού υποκειμένου.
• Στο πεδίο της κοινωνικής παθολογίας,που προκύπτει από την επιβολή του σχιζοφρενικού προτύπου πάνω στο κοινωνικό σώμα, η εξουσιοφρένεια εκφράζει τη μόνιμη διάσταση της εξουσίας από την υφιστάμενη πραγματικότητα, την οποία δεν είναι δυνατό να την αναγνωρίζει ως πραγματικότητα, γιατί μια τέτοια αναγνώριση συνεπάγεται την αμφισβήτηση των λόγων της ύπαρξης και οδηγεί την αυτο-αναίρεσή της ως εξουσίας. Και η ιδεολογία (δηλαδή ο παραληρηματικός λόγος της εξουσίας) εξαλείφει πλασματικά αυτή τη διάσταση και αποτελεί μια συνειδητή και, συγχρόνως, ασυνείδητη, αλλοτριωμένη και, ταυτοχρόνως, αλλοτριωτική προσπάθεια της εξουσίας να επανεγκαθιστά διαρκώς κάποια «βιώσιμη» σχέση της με την (ιδεολογικά μεταλλαγμένη) πραγματικότητα, η οποία, μέσα απ’ αυτή τη μεταλλαγή, παύει να υφίσταται ως στοιχείο που εγκυμονεί κινδύνους για τις υφιστάμενες εξουσιαστικές σχέσεις και τείνει στη δικαίωση της ύπαρξής τους, σε πλήρη λογική συνέπεια με μια βασική εξουσιαστική αρχή, σύμφωνα με την οποία «όταν η ιδεολογία δεν συμφωνεί με την πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα».
• Από την άποψη της επικινδυνότητας, δεν υπάρχει σύγκριση ανάμεσα στην «σχιζοφρένεια» και την «εξουσιοφρένεια»: Η «σχιζοφρένεια» είναι ακίνδυνη, η εξουσιοφρένεια είναι ανθρωποθυσιαστική (σε ατομική ή μαζική βάση – ας θυμηθούμε μόνο τα 65 εκατομμύρια θύματα της δεύτερης παγκόσμιας ανθρωποσφαγής).
Η «σχιζοφρένεια» οδηγεί συνήθως στο ψυχιατρείο (κακώς), και το τίμημα της καταβάλλεται από το άτομο και το στενό του περιβάλλον.Η εξουσιοφρένεια οδηγεί ενίοτε στην κατάκτηση της εξουσίας (κάκιστα), και το τίμημα πληρώνεται από έναν ή περισσότερους λαούς.
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Όταν κανείς πετάει το «γάντι» πρέπει να ξέρει ότι κάποιος είναι πιθανό να το σηκώσει,αποδεχόμενος την πρόκληση. Πράγμα όχι σύνηθες σε χώρες «λωτοφάγων, αλλά όχι και απίθανο… Συνεπώς, έπεται συνέχεια.
Κλεάνθης Γρίβας
Πρώτο, θα δημοσιοποιήσω τον πλήρη φάκελο της υπόθεσης της ιδιότυπης «καταγγελίας-μη καταγγελίας» του πρόεδρου και του γραμματέα του Ιατρικού Συλλόγου Κοζάνης στον Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης.
Δεύτερο, θα δημοσιοποιήσω το πλήρες περιεχόμενο (σε ελληνική μετάφραση)της ιστοσελίδας για τις ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ του CenterofDiseaseControl (CDC) [Κέντρο Ελέγχου της Νόσου] του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ,από το οποίο ενημερώνονται οι πολίτες, οι επιστήμονες, οι κρατικοί και μη-κρατικοί Οργανισμοί, τα Ινστιτούτα και τα ερευνητικά κέντρα σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Φυσικά, σε ολόκληρο τον πλανήτη, πλην της Ελλάδας, όπου δεν έγινε καμιά αναδημοσίευση του πλήρους περιεχομένου του στον έντυπο ή στο διαδυκτιακό τύπο, ούτε σε κανένα φυλλάδιο κάποιας από τις 1.500 (!) επιστημονικές εταιρείες στη χώρα (από τις οποίες, σημειωτέον μόνο 44 είναι αναγνωρισμένες από το Υπουργείο Υγείας).
Και έπεται συνέχεια…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Με την ευκαιρία, διαβάστε το εξαιρετικό άρθρο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΝΤΕΛΛΟΥ,καρδιολόγου, διευθυντή του Καρδιολογικού Τμήματος του Τζάνειου Νοσοκομείου Πειραιά, διδάκτορα Πανεπιστημίου Αθηνών, με τίτλο «ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ή ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΓΟΡΑΣ; ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο Ε.Ο.Φ.;» [σε παραπλεύρως σελίδα]. Είναι μια ρωγμή στα τείχη της αφόρητης ανοητολογίας του ιδιοτελών «δαιμονισμένων» από έναν ανιδιοτελή σκεπτόμενο άνθρωπο και γιατρό.
Εμβόλια:
«μια επιχείρηση που στηρίζεται στον φόβο»
Αλεξάνδρα Ευθυμιάδου-Γρίβα
Ειδική Παθολόγος
Πρωινός Λόγος, Κοζάνη, Τρίτη 3/10/2017
Τα εμβόλια θεωρούνται από την πλειοψηφία των γιατρών ως ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες, που οδήγησαν σε μείωση της θνησιμότητας και της νοσηρότητας από λοιμώδη νοσήματα παγκοσμίως. Σ’ αυτό θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς ότι το ηλεκτρικό ρεύμα και η μείωση του υποσιτισμούείναι που μείωσαν περισσότερο τη θνησιμότητα.
Σε αντίθεση με τα φάρμακα, που χορηγούνται σε ήδη πάσχοντες, τα εμβόλια χορηγούνται σε υγιή άτομα. Προκειμένου να παρέχουν την όποια προστατευτική δράση, διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Όπως συμβαίνει με οποιαδήποτε φαρμακευτική παρέμβαση,έτσι και τα εμβόλια μπορεί να οδηγήσουν σε ανεπιθύμητα συμβάντα.
Παρόλα αυτά, υπάρχει μια αυξητική τάση που παρουσιάζουν οι δόσεις και η ισχύς των συστατικών των εμβολίων, με τις παρενέργειες να είναι σοβαρότατες και να εμφανίζονται στο 5% έως 10% των εμβολιαζόμενων.
Έχει παρατηρηθεί ότι τα εμβόλια ενδυναμώνουν νοσήματα που πρωτύτερα ήταν άγνωστα. Ιδιαίτερη ανησυχία αφορά τη 2η γενιά εμβολίων με τεχνολογικά ανασυνδυασμένο DNA. Τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα ζαλίζουν» το ανοσοποιητικό σύστημα. Μπορεί κανείς να φανταστείτί κάνουν αυτά τα εμβόλια.
Σ’ ό,τι αφορά την ευθύνη της απόφασης ενός γονιού να μην εμβολιάσει το παιδί του, το ερώτημα θα μπορούσε να αντιστραφεί: ποιος γιατρός παίρνει την ευθύνη ότι το εμβόλιο δεν θα έχει παρενέργειες;. Κι αυτό, ανεξάρτητα απ’ το γεγονός ότι με τον εμβολιασμό δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι ο οργανισμός θα αναπτύξει ανοσία.
Τα εμβόλια αποτελούν ένα τομέα που έχει τεράστιο κόστος έρευνας, παραγωγής και τεράστιων κερδών για τη φαρμακοβιομηχανία και αντί να γίνεται λόγος για το «εμβολιακό λόμπυ» που έχει τεράστια κέρδη (μια επιχείρηση που αφορά 6,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη, υποκείμενα πολλαπλών και επαναλαμβανόμενων εμβολιασμών) γίνεται λόγος για «αντιεμβολιαστικό λόμπι», ενώ οι άνθρωποι που εκφράζουν τέτοιου είδους ανησυχίες δεν έχουν κανένα κέρδος πέρα από την υγεία τους και των οικογενειών τους. Εάν τα εμβόλια είναι ασφαλή, γιατί βελτιώνονται συνέχεια;Τα εμβόλια 2ης γενιάςμπορεί να είναι ασφαλή σε ό,τι έχει να κάνει με λοιμώξεις και να έχουν παρατεταμένη ενέργεια, αλλά από την άλλη ενέχουν κινδύνους ανάπτυξης όγκων ή ενσωμάτωσης ιικών ογκογονιδίων.
Η επίσημη θέση είναι ότι τα εμβόλια σώζουν εκατομμύρια ζωές, ότι έχουν εξαλείψει νοσήματα (όπως η πολιομυελίτιδα και η ευλογιά) και ότι έχουν ελάχιστες παρενέργειες. Όμως, αν και το ποσοστό παρενεργειών είναι μικρό, εάν τύχει σε εσένα θα είναι 100%.Επιπλέον, τα εμβόλια νέας γενιάς περιέχουν και άλλα συστατικά όπως την thermirozale που βασίζεται στον υδράργυρο και αποσύρθηκε από σκευάσματα μετά από σύσταση της Διεύθυνσης Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FoodandDrugAdministration – FDA) και της Παιδιατρικής Ακαδημίας.
Τα νευρολογικά συμβάντα είναι από τις πιο σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες. Είναι σημαντικό ζήτημα να γίνει η αιτιακή συσχέτιση με τον εμβολιασμό, όμως για τα πολυδύναμα εμβόλια είναι αδύνατον να προσδιοριστεί η υπεύθυνη ουσία. Ένας σημαντικός παράγοντας μπορεί είναι και η βιομηχανοποιημένη διατροφή με την οποία μεγαλώνουν οι γενιές τις τελευταίες δεκαετίες.
Υπάρχει σειρά σοβαρών παρενεργειών με χρονική ή αιτιακή συσχέτιση με τα εμβόλια. Ειδικότερα,στοιχεία δόθηκαν για τη σχέση των εμβολίων με τον αυτισμό (το 2014, δυο παιδιά με αυτισμό αποζημιώθηκαν από αμερικανικό δικαστήριο με 10 εκατομμύρια δολάρια «για τον πόνο και τα βάσανα, καθώς και την δια βίου φροντίδα τους πλήγματος που υπέστησαν»).
Σε σχέση με τον εμβολιασμό των ενηλίκων, θα πρέπει να τονιστεί ότι όποιος εμβολιάζεται δεν σημαίνει ότι είναι προστατευμένος.
Το 1976 διενεργήθηκε σε επείγουσα βάση εμβολιασμός του συνόλου του πληθυσμού των ΗΠΑ, λόγω φόβου πανδημίας, η οποία δεν εμφανίστηκε ποτέ. Αλλά, αντίθετα, εμφανίστηκαν περιστατικά συνδρόμου Guillain-Barre.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν υπάρχουν «αξιόπιστα» στοιχεία που να αποδεικνύουν την ύπαρξη αυξημένου κινδύνου συνδρόμου Guillain-Barre. Οι παρενέργειες όμως υπάρχουν. Και ο ΕΟΦ έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα του μια λίστα με 17 περιστατικά που ο εμβολιασμός προκάλεσε σοβαρές διαταραχές.
Στην Αμερική είναι απαραίτητη η πλήρης ενημέρωση (για τα υπέρ και κατά) των εμβολιαζόμενων ενηλίκων ή των γονέων προκειμένου για παιδιά από επαγγελματία του τομέα Υγείας.
Στην Ελλάδα, το κράτος συνιστά να τηρηθεί το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, άρα η απόφαση ανήκει σε αυτόν που ακολουθεί τη σύσταση, ενώ ο γιατρός έχει την ευθύνη για πλήρη ενημέρωση (υπέρ και κατά).
Ο κλάδος των εμβολίων είναι μια «επιχείρηση βασισμένη στο φόβο» (όπως είναι και ο τίτλος βιβλίου που εξέδωσε ο πρώην υπεύθυνος του γερμανικού προγράμματος εμβολιασμών Dr. Gerhard Buchwald), με την οποία εξαναγκάζει τους ανθρώπους να πάρουν την απόφαση. Ο εκφοβισμός οδηγεί στο να φθάνουμε σε μια άρρωστη κοινωνία από παιδιά και να θεραπευόμαστε από την ώρα που γεννιόμαστε.
ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ
ΕΡΕΥΝΑΣ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ή ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΓΟΡΑΣ;
ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΕΟΦ;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΕΛΛΟΣ
Καρδιολογική Άποψη, 19 Μαΐου 2015.
Ο κ. Χρήστος Ντέλλος είναι καρδιολόγος, διευθυντής του Καρδιολογικού Τμήματος του Τζάνειου Νοσοκομείου Πειραιά, διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών
«Ένας απίστευτα μεγάλος αριθμός επιστημονικών ιατρικών εταιρειών στη χώρα μας (περίπου 1.500!), που καθημερινά αυξάνεται, έχει κύριο ή και αποκλειστικό σκοπό, εν μέσω βαθειάς οικονομικής κρίσης, τη διοργάνωση χιλιάδων ιατρικών συνεδρίων ετησίως, δια πάσαν νόσον και πάσαν ηλικίαν, για κάθε σύνδρομο, σύμπτωμα ή εργαστηριακή εξέταση. Ιατρικές εταιρείες, που ο τίτλος τους παραπέμπει στην ειδικότητα, στη νόσο, σε παράγοντες κινδύνου, σε σύνδρομα, σε συμπτώματα, σε διαγνωστικές εξετάσεις, σε επεμβατικές τεχνικές, στη γεωγραφική περιοχή της χώρας, ακόμα και σε τίτλους των ιδρυτών τους (πχ εταιρεία διευθυντών!). Ιατρικές εταιρείες με την επωνυμία «ίδρυμα», «κολλέγιο», «ινστιτούτο», «εταιρεία μελέτης», «εταιρεία έρευνας» και ό,τι άλλο μπορεί να παραπέμπει σε βαθυστόχαστη επιστήμη. Ιατρικές εταιρείες με ακριβώς το ίδιο αντικείμενο με πολλές άλλες, αλλά με τίτλο που η σειρά των λέξεων είναι διαφορετική. Όλες μαζί είναι ταυτόχρονα και ταξιδιωτικά γραφεία για τα τουριστικά συνέδρια αναψυχής, από περιοδεύοντες ιατρικούς θιάσους. Βεβαίως, πλήθος ιατρικών συνεδρίων διοργανώνουν και οι πανεπιστημιακές κλινικές, όπως και οι κλινικές του ΕΣΥ, κατά προτίμηση και αυτές σε πολυτελή ξενοδοχεία.
Οι επίσημα αναγνωρισμένες από το Υπουργείο Υγείας ιατρικές επιστημονικές εταιρείες ειδικότητας είναι 44 (σαράντα τέσσερεις). Ποιοι επομένως ιδρύουν κάθε μέρα νέες ιατρικές εταιρείες για να εμφανίζονται σήμερα περίπου 1500; Τα ίδια τα μέλη των επίσημων ιατρικών εταιρειών ειδικότητας, οι πρώην και νυν πρόεδροι και μέλη των διοικητικών συμβουλίων τους, πανεπιστημιακοί καθηγητές και συντονιστές διευθυντές ΕΣΥ, δηλαδή σύσσωμη, εκτός εξαιρέσεων, η ιατρική ελίτ της χώρας! Μια ιατρική ελίτ που ζει ακόμα στο δικό της προ της οικονομικής κρίσης μικρόκοσμο, αποκομμένη από τα τραγικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Μια ιατρική ελίτ χωρίς τύψεις για τη συμβολή της στο δημόσιο χρέος και την οικονομική κατάρρευση της χώρας, χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για τα τεράστια προβλήματα των νέων και των μαχόμενων γιατρών και χωρίς, έστω και τώρα, κανένα ενδιαφέρον για την πραγματικά χρήσιμη μετεκπαίδευσή τους στην πρόληψη και θεραπεία ασθενών σε οικονομική ανέχεια.
Με τέτοιο βέβαια συνεδριακό οργασμό, από ιατρικές εταιρείες με μεγαλύτερο ζήλο για την εμπορική προώθηση νέων ακριβών θεραπειών και από την φαρμακοβιομηχανία, την οποία συχνά πιέζουν για περισσότερα και δαπανηρότερα συνέδρια, οι γιατροί της χώρας μας θα έπρεπε να είναι οι σοφότεροι του κόσμου. Μήπως όμως έτσι υποβάλλονται σε πλύση εγκεφάλου και σε τοξικές δόσεις κατευθυνόμενης ενημέρωσης με κίνδυνο επιστημονικής και ηθικής δηλητηρίασης, από ιατρικές εταιρείες με μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην έρευνα αγοράς και στο οικονομικό όφελος από τη διοργάνωση συνεδρίων, από όσο στην έρευνα νοσημάτων;
Εκτός και αν, ειδικά στη χώρα μας, έχουμε κάθε μέρα στην ιατρική δεκάδες «νέες εξελίξεις», που πρέπει να τις πληρώνουμε, ακόμα και αυτές τις τραγικά δύσκολες μέρες, πολύ ακριβά. Άλλωστε,το κύριο θέμα που θα έπρεπε να συζητείται στα ιατρικά συνέδρια σήμερα, δηλαδή η εκπαίδευση στη φροντίδα ασθενών σε συνθήκες βαθειάς οικονομικής κρίσης και η ορθολογική χρήση των περιορισμένων οικονομικών πόρων, δεν περιλαμβάνεται στα προγράμματα των συνεδρίων, μιας και δεν έχει σπόνσορα!
Οι προηγούμενες διοικήσεις του ΕΟΦ και κατ ΄επέκταση το Υπουργείο Υγείας, έχουν τεράστια ευθύνη για αυτό το νοσηρό φαινόμενο, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Είναι άμεση προτεραιότητα για τη νέα διοίκηση του ΕΟΦ η αντιμετώπιση των πληθωριστικών ιατρικών εταιρειών και συνεδρίων, που αποτελούσαν και συνεχίζουν να αποτελούν κύριο συντελεστή της διαφθοράς και της σπατάλης στην υγεία. Ο ΕΟΦ θα πρέπει να σταματήσει να συμβουλεύεται ή και να εκβιάζεται για έγκριση συνεδρίων από τα ίδια πρόσωπα της ιατρικής ελίτ, που ευθύνονται για το «πάρτι» στην υγεία και να κάνει αυστηρή επιλογή των πραγματικά εκπαιδευτικών συνεδρίων και των εγκρίσεων κάλυψης δαπανών συμμετοχής των γιατρών σε αυτά!
Όποιοι ενδιαφέρονται πραγματικά για τη «συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση» των γιατρών στις «νέες εξελίξεις», ας το κάνουν χωρίς σπόνσορες, στα αμφιθέατρα των νοσοκομείων και των πανεπιστημίων και όχι σε πολυτελή ξενοδοχεία πόλεων και παραθεριστικών κέντρων.Δυστυχώς δωρεάν γεύματα και διακοπές δεν υπάρχουν. Τελικά ο λογαριασμός πάει στους ασθενείς, στον ΕΟΠΥΥ, αλλά και στους ίδιους τους γιατρούς, εκτός εκείνων των «οργανωτικών επιτροπών» των συνεδρίων συνεχιζόμενης ιατρικής εκπαίδευσης στη διαφθορά.
